Lutherse Bijbel (1648)

Het xiv. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Reyniginge van de melaetscheyt. II. Melaetscheyt der huysen.

[fol. 49r]

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

2

Dit is de wet over den melaetschen, ⁺ als hy sal gereynigt worden; hy sal tot den Priester komen.

+ Matth. 8,4. Marc. 1,44. Luc. 5,14. cap. 17,14.

3

Ende de Priester sal buyten ’t leger gaen, ende besien, hoe het teecken der melaetscheyt aen den melaetschen heel geworden is.

4

Ende hy sal gebieden dien, ⁺ die te reynigen is, dat hy twee levendige vogelen neme, dewelcke reyn zijn, ende cederen-hout, ende rooset-verwige wolle, ende ysop:

+ Lev. 11,13.

5

Ende sal gebieden den eenen vogel te slachten in een aerden vat, aen ’t vlietende water.

6

Ende sal den levendigen vogel nemen, met ’et cederen-hout, rooset-verwige wolle, ende ysop; ende hem in des geslachten vogels bloet doppen, aen ’t vlietende water;

7

Ende besprengen dien, die van de melaetscheyt te reynigen is, seven-mael: ende reynige hem also, ende late den levendigen vogel in ’t vrye velt vliegen.

8

Maer de gereynigde sal sijne kleederen wasschen, ende al sijn hayr af-scheeren, ende hem met water baden; so is hy reyn. ⁺ Daernae gae hy in ’t leger; doch sal hy buyten sijne hutte seven dagen blijven.

+ Num.12,14.

9

Ende op den sevensten dagh sal hy al sijn hayr af-scheeren op ’t hooft, aen den baert, ende aen de wijn-brauwen sijner oogen; so dat alle hayren af-geschoren zijn: ende sal sijne kleederen wasschen, ende sijn vleesch in ’t water baden; so is hy reyn.

10

Ende op den achsten dagh sal hy twee lammeren nemen sonder gebreck, ende een jarigh schaep sonder gebreck, ⁺ ende drie tienden meel-bloeme ten spijs-offer, met olye gemengt, ende een ^a Log olye.

+ Exod. 16,36.

a Log) Is eene kleyne mate, op Ebreeusch alsoo genoemt: maer noch ongewis, hoe groot sy zy.

11

So sal de Priester den selven gereynigden, ende dese dingen stellen voor den HEERE, voor de deure der Hutte des Stichts.

12

Ende hy sal dat een lam nemen, ⁺ ende ten schult-offer offeren met een Log olye: ende sal sulcks voor den HEERE bewegen.

+ Exod. 29,24

13

Ende sal daernae dat lam slachten, daer men het sond-offer ende ’t brand-offer slacht; namelijck, aen de heylige stede: ⁺ want gelijck het sond-offer, alsoo is oock het schult-offer des Priesters; want ’et is het allerheyligste.

+ Lev. 7,7.

14

Ende de Priester sal van ’t bloet des schult-offers nemen, ende den gereynigden op ’t lapken der rechter oore doen, ende op den duym sijner rechter-hant, ende op den grooten teen sijnes rechteren voets.

15

Daernae sal hy van de olye uyt den Log nemen, ende in sijne [des Priesters] slinker-hant gieten.

16

Ende sal met sijnen rechteren vinger in de olye doppen, die in sijne slincker-hant is: ende sprengen met sijnen vinger de olye seven-mael, voor de HEERE.

17

Maer de overige olye in sijne hant, sal hy den gereynigden op ’t lapken der rechter oore doen, ende op den rechteren duym, ende op den grooten teen sijnes rechteren voets, boven op ’t bloet des schult-offers.

18

Maer de overige olye in sijne hant, sal hy op des gereynigden hooft doen; ende hem versoenen, voor den HEERE.

19

Ende hy sal het sond-offer maken, ende den gereynigden versoenen, van sijner onreynigheyt wegen: ende sal daer-nae dat brand-offer slachten;

20

Ende sal het op den Altaer offeren, mitsgaders het spijs-offer: ende hem versoenen; so is hy reyn.

21

Maer is hy arm, ende met sijne hant niet soo veel en verdient; so neme hy een lam ten schult-offer te bewegen, om hem te versoenen; ende een tiende meel-bloeme met olye gemengt ten spijs-offer, ende een Log olye:

22

Ende twee tortel-duyven, ofte twee jonge duyven, die hy met sijne hant verdienen kan: dat d’ eene zy een sond-offer, d’ andere een brand-offer.

23

Ende hy brengese op den achtsten dagh sijner reyniginge tot den Priester; voor de deure der Hutte des Stichts, voor den HEERE.

24

So sal de Priester het lam des schult-offers nemen, ende den Log der olye; ende sal ’t alles bewegen voor den HEERE:

25

Ende sal het lam des schult-offers slachten, ende van ’t bloet desselven schult-offers nemen, ende den gereynigden doen op ’t lapken sijner rechter oore, ende op den duym sijner rechter hant, ende op den grooten teen sijnes rechteren voets.

26

Ende van die olye in sijne [des Priesters] slincker-hant gieten:

27

Ende met sijnen rechteren vinger de olye, die in sijne slincker-hant is, sprengen sevenmael, voor den HEERE.

28

Maer van de overige in sijne hant, sal hy den gereynigden op ’t lapken sijner rechter oore, ende op den duym sijner rechter hant, ende op den grooten teen sijnes rechteren voets doen, boven op ’t bloet des schult-offers.

29

Maer de overige olye in sijne hant, sal hy den gereynigden op ’t hooft doen, hem te versoenen voor den HEERE.

30

Daernae van d’eene tortel-duyve, ofte jonge duyve, (gelijck sijne hant heeft mogen vediene) een sond-offer;

31

Van d’andere een brand-offer maken, mitsgaders het spijs-offer: ende de Priester sal den gereynigden also versoenen voor den HEERE.

32

Dit zy de wet voor den melaetschen, die met sijne hant niet verdienen en kan, wat tot sijne reyniginge behoort.

II.33

ENde de HEERE sprack met Mose ende Aaron, seggende:

34

Als ghy in ’t lant Canaan komet, dat Ick u ter besittinge geve: ende Ick

[fol. 49v]

ergens in eenen huyse van ’t lant uwer besittinge een teecken der melaetscheyt geven sal;

35

So sal de gene komen, wiens dat huys is, ende den Priester te kennen geven, seggende: Het dunckt my, als of ’er een teecken der melaetscheyt aen mijn huys zy.

36

So sal de Priester belasten, dat sy dat huys ruymen, al eer de Priester daer in gaet, om dat teecken te besien; op dat niet onreyn en worde al wat in dat huys is: ende daer nae sal de Priester in-gaen, om dat huys te besien.

37

Als hy nu dat teecken besiet, ende bevindt, dat aen de wanden van dat huys, geele of rootachtige kuylkens zijn, ende haer aen-sien dieper dan anders die wandt is;

38

So sal hy uyt ’et huys ter deure uyt-gaen; ende dat huys seven dagen toe-sluyten.

39

Ende als hy aen den sevensten dagh weder-komt; ende siet, dat het teecken voorder gegeten heeft aen de wanden van dat huys;

40

So sal hy belasten, dat sy de steenen uyt-breken, daer in dat teecken is: endese buyten voor de stadt aen een onreyne plaetse werpen.

41

Ende dat huys sal men van binnen ront-om doen schrabben; ende sy sullen het af-geschrabde leem buyten voor de stadt aen een onreyne plaetse uyt-storten:

42

Ende andere steenen nemen, ende aen gener plaetse doen; ende ander leem nemen, ende dat huys bestrijcken.

43

Wanneer dan dat teecken weder komt, ende uyt-breeckt aen dat huys, nae dat men de steenen uyt-gebroken heeft, ende dat huys anders bestreken heeft;

44

So sal de Priester daer in-gaen; ende als hy siet, dat het selve teecken voorder gegeten heeft aen dat huys; so is ’t gewisselijck een etende melaetscheyt aen dat huys, ende ’t is onreyn.

45

Daerom sal men dat huys af-breken, sijne steenen ende hout, ende al het leem van dat huys: ende men sal ’t uyt-voeren voor de stadt aen een onreyne plaetse.

46

Ende wie in dat huys gaet, so langh als ’t gesloten is; die is onreyn, tot aen den avont.

47

Ende wie daer in leyt, ofte daer in eet; die sal sijne kleederen wasschen.

48

Maer indien de Priester, als hy daer in-gaet, siet; dat dit teecken aen dat huys niet voorder gegeten en heeft, nae dien dat huys bestreken is; so sal hy het reyn spreken: want dat teecken is heel geworden.

49

Ende hy sal ten sond-offer voor dat huys nemen twee vogelen; met cederen-hout, rooset-verwige wolle, ende ysop.

50

Ende sal den eenen vogel slachten in een aerden vat, aen een vlietende water;

5[51]

Ende sal nemen dat cederen-hout, die rooset-verwige wolle, dien ysop, ende den levendigen vogel; ende die in des geslachten vogels bloet doppen, aen ’t vlietende water: ende dat huys seven-mael besprengen.

52

Ende sal also dat huys ontsondigen met dat bloet dies vogels, ende met dat vlietende water, met dien levendigen vogel, met dat cederen-hout, met dien ysop, ende met die rooset-verwige wolle.

53

Ende sal den levendigen vogel laten buyten voor de stadt in ’t vrije velt vliegen; ende dat huys versoenen: so is het reyn.

54

Dit is de wet over allerley teecken der melaetscheyt ende schorftheyt;

55

Over de melaetscheyt der kleederen, ende der huysen;

56

Over de buylen, krauwasie, ende etter-wit:

57

Op dat men wete, wanneer yet onreyn of reyn is. Dit is de wet van de melaetscheyt.