Lutherse Bijbel (1648)

Het vij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Schult-offer. II. Danck-offer. III. Nootwendige onder-richtinge van wegen het danck-offer. IV. ’t Besluyt van alle wetten der offer-handen.

I.1

ENde dit is de wet des schult-offers; ende dit is het allerheylighste.

2

Aen de stede daer men het brand-offer slachtet, sal men oock het schult-offer slachten: ende men sal van sijn bloet op den Altaer ront-om sprengen.

3

Ende al sijn vet sal men offeren; den steert, ende het vet aen ’t ingewant:

4

De twee nieren met het vette, dat daer aen is, aen de lendenen; ende het net over de lever, aen de nieren, af-gescheurt.

5

Ende de Priester sal ’t op den Altaer aen-steken, ten Vyer den HEERE. Dit is een schult-offer.

6

Wat mannelijck is onder de Priesteren, sullen dat eten, aen de heylige stede: want ’t is het allerheylighste.

7

Gelijck het sond-offer, also sal oock het schult-offer zijn; van alle beyde sal eenerley wet zijn: ende ’t sal des Priesters zijn, die daer door versoent.

8

Welcke Priester yemants brand-offer offert, diens sal desselven brand-offers huyt zijn, dat hy geoffert heeft.

9

Ende al het spijs-offer, dat in den oven, oft op den rooster, oft in de panne

[fol. 45v]

gebacken is; sal des Priesters zijn, die dat offert:

10

Ende al het spijs-offer, dat met olye gemengt, ofte droogh is; sal aller kinderen Aarons zijn, des eenen als des anderen.

II.11

ENde dit is de wet des danck-offers, dat men den HEERE offert.

12

Willen sy een ^a lof-offer doen; ⁺ so sullen sy ongesuerde koecken offeren, met olye gemengt, ende ongesuerde vladen met olye bestreken, ende gerooste koecken van meel-bloeme, met olye gemengt.

a Lof-offer, danck-offer) Dese twee offerhanden zijn voor een offer gerekent. Danck-offer heet, wanneer sy schapen, ossen, etc. geslachtet hebben. Lof-offer, wanneer sy vladen ende koecken (gelijck een spijs-offer)daer by gedaen hebben: ende noemt also ’t een het ander, dat ’et heet, vleesch des lof-offers, dat is, nevens het lof-offer. Item. lof-offer des danck-offers.

+ Psal. 116,17.

13

Maer sy sullen sulck offer doen op eenen koeck van gesuert broot; tot een lof-offer sijnes danck-offers.

14

Ende hy sal eenen van dien allen den HEERE ten hef-offer offeren; ende het sal des Priesters zijn, die dat bloet des danck-offers sprengt.

15

Ende het vleesch des lof-offers in sijn danck-offer, sal desselven daegs gegeten worden, doe ’t geoffert is; ende niets over-gelaten worden, tot aen den morgen.

16

Ende het zy een gelofte- ofte vrywilligh offer; ⁺ so sal ’t op den selven dagh, doe ’t geoffert is, gegeten worden: maer indien wat over-blijft, op den anderen dagh, sal men ’t doch eten.

+ Lev. 19,6.

17

Maer wat van ’t geofferde vleesch over-blijft, aen den derden dagh; sal met vyer verbrandt worden.

18

Ende indien yemant eten sal aen den derden dagh, van ’t geofferde vleesch sijnes danck-offers; so sal de gene niet aen-genaem zijn, die ’t geoffert heeft; ’t en sal hem oock niet toe-gerekent worden, maer ’t sal een grouwel zijn: ende welcke ziele daer van eten sal, die is aen eene misdaet schuldigh.

19

Ende het vleesch, dat yet onreyns aen-roert, en sal niet gegeten, maer met vyer verbrandt worden: wie reyn van lichaem is, die sal van dat vleesch eten.

20

Ende welcke ziele eten sal van ’t vleesch des danck-offers, ⁺ dat den HEERE toe-behoort, der selver onreynigheyt zy op haer, ende sy sal uyt-geroeyt worden uyt hare volckeren.

+ Lev. 15,3.

21

Ende wanneer eene ziele yet onreyns aenroert, ⁺ ’t zy een onreyn Mensch, vee, ofte wat anders grouwelijck is; ende van ’t vleesch des danck-offers eet, dat den HEERE toe-behoort: die sal uyt-geroeyt worden uyt hare volckeren.

+ Lev. 11, etc.

22

Ende de HEERE sprack met Mose, seggende:

23

Spreeckt met de kinderen Israëls, ⁺ seggende: Ghy en sult geen vet eten van ossen, lammeren ende geyten:

+ Lev. 3,17. cap. 9,10.

24

Maer ’t vet van een aes, ende wat van een wilt verscheurt is, magh tot allerley geoorbaert worden; maer ghy en sult dat niet eten.

25

Want wie ’t vet eet van een vee, dat den HEERE ten offer gegeven is; deselve ziele sal uyt-geroeyt worden uyt hare volckeren.

26

Ghy en sult oock geen bloet eten, ⁺ noch van vee, noch van vogelen, waer ghy woont.

+ Gen. 9,4. Lev. 3,17. cap. 17.10, 14. cap. 19,26. Deut. 12. 16,23. Act. 15,29.

27

Welcke ziele sal ergens eenigh bloet eten, die sal uyt-geroeyt worden uyt hare volckeren.

III.28

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

29

Spreeckt met de kinderen Israëls, seggende: Wie den HEERE sijn danck-offer doen wil, die sal oock mede brengen, wat tot het danck-offer den HEERE toe-behoort.

30

Maer hy sal ’t met sijne hant daer by brengen, ten offer des HEEREN: namelijck, het vet aen de borst sal hy brengen met die borst; ⁺ dat sy een beweeg-offer worde voor den HEERE.

+ Exod. 29.24.

31

Ende de Priester sal dat vet aen-steken op den Altaer: ende de borst sal Aarons ende sijner sonen zijn.

32

Ende den rechteren schouder sult ghy-lieden den Priester geven, ten hef-offer; van uwe danck-offeren.

33

Ende wie onder Aarons sonen het bloet der danck-offeren offert, ende het vet; diens sal de rechter schouder zijn tot sijn deel:

34

Want de beweeg-borst ende de hef-schouder hebbe Ick genomen van de kinderen Israëls, ⁺ uyt hare danck-offeren; ende hebbese den Priester Aaron ende sijnen sonen gegeven, tot een eeuwigh recht.

+ Exod. 29.27, 28. Num. 18,11.

35

Dit is de salvinge Aarons, ende sijner sonen, van de offeren des HEEREN; ten dage als sy over-gegeven wierden, om Priesteren te zijn den HEERE:

36

Doe de HEERE geboodt, ten dage als Hyse salfde: ’t welck hen soude gegeven worden van de kinderen Israëls, tot een eeuwigh recht, allen haren na-komelingen.

IV.37

DIt is de wet des brand-offers, des spijs-offers, des sond-offers, des schult-offers, des vul-offers, ende des danck-offers:

38

Dat de HEERE Mose geboden heeft op den bergh Sinai; ⁺ ten dage als Hy hem geboodt aen de kinderen Israëls te offeren hare offer-handen den HEERE, in de woestijne Sinai.

+ Lev. 26,46. cap. 27,34.