Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxj. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Bezaleel, ende andere bouw-lieden, worden beschreven. II. Van den Sabbath. III. Mose ontfangt de steenen tafelen.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

2

Siet, ⁺ Ick hebbe met namen geroepen Bezaleel, den sone Uri, des Soons Hur, vanden stamme Iuda.

+ Exod. 35,30. cap. 36.1, 2. 1 Par. 2,20.

3

Ende hebbe hem vervult met den geest Godts, met wijsheyt ende verstant, ende kennisse, ende met allerley werck:

4

Om konstelijck te arbeyden in gout, silver, ende koper.

5

Konstelijck steenen te snyden, ende in te setten; ende konstelijck te timmeren aen hout; om te maken allerley werck.

6

Ende siet, Ick hebbe hem by-gevoeght Ahaliab, den sone Ahisamach, van den stamme Dan; ende hebbe aller-ley wijsen de wijsheyt in ’t herte gegeven: dat sy maken sullen alles, wat Ick u geboden hebbe:

7

De Hutte des Stichts, de Arke der getuygenisse, den Genaden-stoel daer op, ⁺ ende alle gereetschap der Hutte,

+ Exod. 35,11. cap. 39,33.

8

De Tafel, ende hare gereetschap; den fijnen Kandelaer, ende al sijne gereetschap; den Reuck-altaer:

9

Den Brand-offers-altaer, met al sijne gereetschap; het hant-vat, met sijnen voet;

10

De ampts-kleederen, ende de heylige kleederen des Priesters Aarons; ende de kleederen sijner sonen, tot het priesterdom;

11

De salf-olye, ende het reuck-werck van speceryen, tot het Heylighdom: nae alles wat Ick u geboden hebbe, sullen sy ’t maken.

II.12

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

13

Segt den kinderen Israëls, sprekende: Houdet mijnen Sabbath; ⁺ want deselve is een teecken tusschen my ende u-lieden, op uwe na-komelingen : op dat ghy wetet, dat Ick de HEERE ben, die u heyligt.

+ Gen. 2,1, 2. Exod. 20,9. Deut. 5,12. Ezech. 20,12.

14

Daerom so houdet mijnen Sabbath; want hy sal u-lieden heyligh zijn. ⁺ Wie hem ontheyligt, die sal den doot sterven: want wie eenigen arbeyt daer in doet, diens ziele sal uyt-geroeyt worden van sijnen volcke.

+ Num. 15,35:

15

Ses dagen sal men arbeyden; maer aen den sevensten dagh is de Sabbath, de heylige ruste des HEEREN: wie eenigen arbeyt doet aen den Sabbath-dagh, sal den doot sterven.

16

Daerom sullen de kinderen Israëls den Sabbath houden; dat sy hem oock by hare na-komelingen houden, tot een eeuwigh verbondt.

17

Hy is een eeuwigh teecken tusschen my ende de kinderen Israëls: want in ses dagen maeckte de HEERE Hemel ende Aerde; ⁺ maer aen den sevensten dagh rustede Hy, ende verquickte Hem.

+ Gen. 1,31. cap. 2. 1.2, 3. Exod. 20,11.

III.18

ENde als de HEERE uyt-gesproken hadde met Mose, op den bergh Sinai; ⁺ gaf Hy hem twee tafelen der getuygenisse: die waren steenen, [ende] geschreven met den vinger Godts.

+ Exod. 32,16. Deut. 9,10: