Leven van Lutgart

(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– rechtenstatus


XXVI. Van din dat ere nonnen die hoftswere wart gesachtt ende hoe si van ere quetchingen genas. Noch van ere andre es gescreven Die oc daerbinnen was begeven Ende oc ver Ode was genamtGa naar voetnoot2, 5510[regelnummer] Dat hare int hovet was gekramt Ga naar margenoot+En hovetswere, en fel, en wreet, Daer si af dogde menech leet Beide alle dage ende alle nachte. Dos moste leven wel onsachte 5515[regelnummer] Ende overliden haren tijt Die nonne. Mar hoe si gevrijt
[pagina 201]
Wart sider van din hovetswere, Willic u seggen; nu hoert here: Het was op enen somer schone, 5520[regelnummer] Dat liliblomen sijn gewoene Te wassene ende die rosen staen. So quam op enen dach gegaen Die selve dire ic doe gewach, Aldaer Lutgart, die vrowe, lach 5525[regelnummer] Besloten schone in haren grave. Daer vant si, daer wi dichten ave, Gevugt in ordne ende al ombe Geregelt op der vrowen tombe En parement van liliblomen. 5530[regelnummer] Die plach die nonne altoes verdoemen; So heft si nu ter wilen oc Gedaen, want sise noede roec. Dos leet si over ende lit Der vrowen graf, want si onttrit 5535[regelnummer] Din hovetswere op dat si quame So na din bloemen, dat si name Van hen te riekene enen ghoere. Mar eer si quam ter closterdoere, Wart si beraden dat si woude 5540[regelnummer] Daer weder kiren daer si soude Ga naar margenoot+Besuken met experimente Lutgarden macht, daer din convente So menech goet plach comen ave. Dos kirde weder toten grave 5545[regelnummer] Die selve nonne, aldaer si vant Die liliblomen; ende want Si wilde proeven dat si sochte (Dat was of si berieken mochte Die lilibloemen sonder schade), 5550[regelnummer] Heft si geplukt van enen blade En lettelkijn dat si beroec. Daerna began si rieken oc Hare ende ghens der bloemen eene Ende daerna dandre algemeene. 5555[regelnummer] Mar dat men u te wondre mach Vertrekken, so si meer dis plach, So si gevulde min dis sweren, Die hare en conde nit gederen Met sinen stokene an din tide. 5560[regelnummer] Dos heft die Gods gebenedijde, Lutgart, der nonnen daer teneven En vrai experiment gegeven Van harre macht, want si verdreef Din swere, ende sijs al quite bleef. 5565[regelnummer] Mar alse die ijonfrowe an hare So saen der baten wart geware, Began si menechfout te doene Hare beden ende hare orisone Daer si die gracie hadde ontfaen. 5570[regelnummer] Nu laett u seggen wat gedaen Ga naar margenoot+Noch hevet dor Lutgarden eere Der selver nonnen Got, die Here: En nachts die selve was gelegen Daer se eere beden wilde plegen 5575[regelnummer] In demsternessen bi den grave; Mar doe si dis was comen ave Ende si dat beden laten woude, Tirst dat si hare oprechten soude Ontfinc si daer en migel doegen, 5580[regelnummer] Want si ontmoette metter oegen Dat ort van enen kandelere, So dat si waende al sonder were Die oge, ende sonder wedertale, Verloren hebben altemale. 5585[regelnummer] Doe gaf si enen groten krijt Ende seide: ‘Magt gebenedijt, Wats mi geschit? Es daer toe comen Mijn beden, dat mi es genomen Mire ogen sien? Hebbic dor u 5590[regelnummer] Dire ogen licht verloren nu, So es te leede mi vergaen Dat beden dat hir es gedaen!’ Darna gegreep si altehant Hare oge metter rechter hant 5595[regelnummer] Die uter ssegen was gedreven Ende heft se weder in geheven Dar si tevoren plach te stane. Maer eer tevollen quam daer anc Der vrowen hant, so was van desen 5600[regelnummer] Hare oghe weder al genesen. Ga naar margenoot+Doe wart in hoegen ende vro Der nonnen moet, die hare also Dire ogen licht behouden was. Aldos gevil dat si genas 5605[regelnummer] Van tween mesquamen tenen tide; Want die tevoren sonder mide Began wankonnen dis Lutgarden Beide in gedachten ende in warden, Dat si die quetchinge hadde ontfaen 5610[regelnummer] Dor haren wille, al even saen Wart si ontkommert so van beiden, Dat si der Godes mogentheiden Dis heft gedankt al oppenbare Ende oc Lutgarden, die van hare 5615[regelnummer] Tonrechte was gekalengirt. Dos heft te baten wert gekirt Lutgart, die vrowe, in allen stonden Al dis si hare heft onderwonden.	voetnoot2 Volgens Cantimpré was deze Ode van 's Graven-Brakel (Braine-le-Comte), in Henegouwen. margenoot+ f.350r^o. [tekstkritische noot]5573 l. Ens (?). [tekstkritische noot]5602 l. dis. margenoot+ f.350v^o. margenoot+ f.35lr^o. margenoot+ f.351v^o.

Vorige Volgende

XXVI. Van din dat ere nonnen die hoftswere wart gesachtt ende hoe si van ere quetchingen genas.