Leven van Lutgart
(1899)–Anoniem Lutgart, Leven van– Auteursrecht onbekendXX. Van din dat en wijf genas van haren minxle do si din lichame halp dwaen.Sent dat ic u van din lichame
Gewagen hebbe, eist u bequame,
4205[regelnummer]
So salic noch en lettelkijn
Vertrekken dis in dat latijn
Der viten meester doet gewach
Van hem die daer verscheeden lach.
Nu hoertterna, dat u Got lone:
4210[regelnummer]
En teeken utermaten schone
Salic u seggen, daer Got mede
Al over waer bekinnen dede
Hen allen die daerbinnen waren,
Warwert die sile was ghevaren
4215[regelnummer]
Doe si verschit van desen live.
Nu hoert van enen doeden wive
Mirakle ende wonder groet:
Tirst dat Lutgarden hir die doet
Ontkommert hadde ende sonder leven
4220[regelnummer]
Was die lichame allene bleven,
So quamen brudere ende nonnen
Ter fermeriën wert gherunnen
Ga naar margenoot+Dis lijks te plegene, als er toe
Behoert; verstaedt, ic seggu hoe;
4225[regelnummer]
Hets noch t Aiwires ende elwar
Die clostersede, alse imen daer
Van sinen levene es onthachtt,
So werdt op hoer besiden brachtt
Dat lijc in heimeliker stede.
4230[regelnummer]
Daer ufent men din clostersede
Daer ic af seide, an din lichame;
Want menne dweet tote in die hame
Van boven ende al toten teen;
Men dweet hem beide arme ende been,
4235[regelnummer]
Hande ende voete, ende altemale
Die andre lede. Ende alse wale
Die doede mensche in allen staden
Gedwegen es, mettin gewaden
Die hem gherieven werdt bedekt
4240[regelnummer]
Dat lijc, ende averecht gestrekt
Ende op die bare also geleget.
Des closterseden, dis men pleget
In andren steden, sonder mide
Was an die Gods gebenedijde
4245[regelnummer]
Geplogen daer; want mense droch
Op hoer besiden daer men dwoch
Met goeden staden willechlike
Dat lijf, dat hir in erterike
Van alre vlekken quite was.
4250[regelnummer]
Want die hen onderwonden das
Die nonnen waren van daerbinnen,
Die so met sonderlinger minnen
Ga naar margenoot+Lutgarden hadden onderslegen,
Dat si dis wilden gherne plegen.
4255[regelnummer]
Mettin ijonfrowen stont en wijf
Die onghebroksam ende stijf
Hadde enen vinger van der hant,
Die oc dis dwaens hare onderwant
Geliker wijs dat dandre daden.
4260[regelnummer]
Mar dat din wive quam tonstaden
Dat minxel was, dat hare en lit
Dis vingers wel gebruken nit;
So hadt tevoren menech ijar.
Mar nu sal werden oppenbar
4265[regelnummer]
Die vorgesegde prophetië
Die van Oignijs sprac ver Marië
Wel lange wilen dar tevoren,
Die van der maget utverkoren
Dos propheteerde ende een gewach
4270[regelnummer]
Der vrowen dede aldaer si lach
Ende seide: ‘In al die werelt wijt
So gracieus op desen tijt
En es no man no wijf die levet,
Die selken spoet van biddene hevet
4275[regelnummer]
Vor andre menschen alse doet
Van Saintteron mijn vrowe goet,
Lutgarden meinic, die van sonden
Heft menege arme siele ontbonden.
Mar dats van binnen noch allene
4280[regelnummer]
Dat si met Gode werkt gemeene,
Die reformeert al met geneden
Dat si verdingt met haren beden.
| |
[pagina 189]
| |
Ga naar margenoot+Mar alse onthachtt van desen live
Die magt sal wesen, die so rive
4285[regelnummer]
Nu werkt van binnen, dan sal si
Van buten oc, gheloevets mi,
Die Godes teekene oppenbaren.
Dan sal ghesont van denen varen
Die ougesont daer comen sal;
4290[regelnummer]
Beide ongemac ende ongeval,
Ende ander leet ende andre quale
Sal sijn benomen altemale
So welken dat met groter trowen
Din troest sal suken van der vrowen.’
4295[regelnummer]
Dos sprac die Gods gebenedijde
Aldaer si lach tin selven tide
Dat si van desen live schit.
Mar die welt merken dat bedit
Van desen warden, hi mach, saen
4300[regelnummer]
An dit exempel wel verstaen,
Dat nu sum es gereciteert,
Datt metter daet wel concordeert;
Want doe dat wijf, - daer ic begonste
Dit bispel af, die wale en conste
4305[regelnummer]
Dis vingers nit gebruken, want
Hi lach gevonden in die hant
Ende ongberechtt bleef al in een -
Lutgarden lijf dar met ghereen,
So wart dat minxel hem benomen,
4310[regelnummer]
Ende so te pointe es wedercomen
Ende so genesen altemale,
Dat sijs gebruken mochte wale
Ga naar margenoot+Ghelijc der andre an din tide
Ende oit sent. Owi, hoe blide
4315[regelnummer]
Dat wijf es worden, doe si sach
Din vinger, die gevonden lach
Ende al verminkt ende al verloren
So lange wilen daer tevoren,
Gerechtt te pointe weder staen!
4320[regelnummer]
Van groten wondre rip si saen:
‘Helpt, Here Got! Wats mi geschit!
Ghi vrowen, hoert, ghi vrowen, sit
Wat nu ter wilen Got, die Here,
Hir heft ghewrachtt! Dat Got u eere!
4325[regelnummer]
Sict wat bi helpen van der maget
Al ongebeden heft beijaget
En arm, en ongedegen wijf!
Siet hoe mijn vinger die so stijf
Tevoren stont, nu tesen stonden
4330[regelnummer]
Van sinen minxele es ontbonden!
Owi, gebenedijde vrowe,
Die allen commer ende rowe
Sijt overleden ende comen
Daer ghi der eeweliker vromen
4335[regelnummer]
Te vollen plege nu ghesmakt,
Al benic quaet ende ongerakt,
Nochtan so dankic u van din
Dat ghi so schire ende onversin
Uwe overvloedege edelheit
4340[regelnummer]
Ghemeene al metter mogentheit
Die ghi daer boven hebt ghewonnen
An mi te toegene hebt begonnen!’
Ga naar margenoot+Dos sprac dat wijf; ende die met hare
Daer stonden ende al oppenbare
4345[regelnummer]
Dat wonder sagen, allegader
Gode, onsen eeweliken vader,
Met blider herten sonder wanc
Lof gaven ende groten danc,
Die dor Lutgarden eeren wille
4350[regelnummer]
Al ongebeden ende al stille
Geswegen gaf dat si begerde
Din wive. Ende oc quam die nimerde
Gevlogen saen in dat convent
Van daer, want lange en conde ment
4355[regelnummer]
Verbergen nit. Mar sonder mide
Wart daer verheven an din tide
Die Godes lof in allen staden;
Ende oc Lutgarden, die beraden
Die gracie hadde, gaven sijs
4360[regelnummer]
Met groter onst lof ende prijs,
Mar alremeest, dat seggic u,
Dat wijf daer wi af dichten nu
Dit bispel, stille ende oppenbare
Isent, want die miracle hare
4365[regelnummer]
Ter herten alremeest ghereen.
Dit was der irster teekene een
Daer ons te dichtene ave lit
Materie, sent dat si verschit
Ende es te rasten wert gecregen,
4370[regelnummer]
Lutgart, die maget wel gedegen.
|
|