| |
Ballade op den Intrede vande Vlaemsche Camer van Leyden.
Beclagende beclage ick dees droeve dagen// quaet,
Waer in de werelt nu met groot behagen// staet:
Haer vorsten zijn tyrannen, ja der dieven gesellen,
Die vrome werden vervolght, en moeten dragen// smaet,
Gewelt en cracht over haer sonder vertragen// gaet
Door tyrannye sietmen die nu, als eertijts quellen,
Des zullen wy hier der tyrannen leven voorstellen
Met de belooninge, oock voor haer doot en naer
Die volherden in boosheyt, niet om verfellen,
Als Caim die t'eerste Menschen bloet heeft vergooten zwaer,
Ongestadich moste hy vluchten voor Godts aenschijn claer,
Vertwijffelt hy hem begaf tot de quade benden// al,
Onder die vervloeckte is hy getelt voorwaer:
Hier door so moet dan volgen, t'is openbaer,
Dat een boos leven door een quaet sterven eynden// sal.
| |
| |
Die dan noch levende, van quaet hem beroemt// fier,
Als Nimrots naervolger, in boosheyt vervroemt// schier,
En Godt in zijn leden wilt doodelick bevechten,
Al zijt ghy kenbaer, ghy en dient niet genoemt// hier:
Godt dreygt u, als alle ander, met dat verdoemt// vier.
Ansiet t'leven Pharaonis, en uytganck ten rechten,
Hy en is in boosheyt maer een van u knechten,
Nochtans meende hy met gewelt Gods volck te verdrucken,
Hy crijght zijnen verdienden loon: o plompen slechten
Ten can u niet beter, dan hem, of sulcke gelucken,
Want Godt belacht u bloedighe geveynsde trucken,
Die kenbaer maken u boosheyt, tot inden gront// fijn,
Al laet u Godt met Achab ander lien vruchten plucken,
En als Iesabel uytrechten veel boose stucken
Denckt wie met Godt twist, zal van zijn zweert doorwont// zijn.
Want wie (tyrannich dorstende) hier vol ontrouwen// sneeft,
Als Cyrus, nae t'bloet en sonder berouwen// leeft,
Merckt zijnen quaden loon, die voor elck moeten stincken,
Sijn overwinderesse hem thooft af gehouwen// heeft,
En naer zijn doot, sy hem in elcx aenschouwen// geeft
Bloet in een Cuype (t'zijnder oneeren) te drincken,
Seggende: wort versaet vant bloet, en wilt gedincken
Dat ghy naer bloet gedorst hebt, tot alder euren.
Alle tyrannen moeten doch te gronde zincken.
Merckt watmen Tarquinius Superbus heeft zien gebeuren,
Die soo menich edel herte heeft doen treuren,
Want hy deur hoveerdicheyt vant quaet beseten// was:
Heel t'Roomsch Regement meende hy te verschueren:
Als verstooten ballinck moste hy zijn daet besueren:
Die ander meent te smijten, wert wel selfs gesmeten// ras.
| |
| |
Wie Mithridatis daet zonder verseeren// doet,
Doodende (met zijn schrijven) Vorsten en Heeren// goet,
En volgt hem in zijn andere boosheydt onreene
Van d'onnosel vergietende, met oneeren// t'bloet,
Zijn ongeluckich eynde t'hemwaert keeren// moet.
Wee daer Phalaris wreetheydt is gemeene,
Die een slechte doot te doen sterven achte cleene:
Dus liet hy eenen metalen Osse daer toe maken,
Om zonder medelyden elck te bringen in weenen:
Maer voor zijnen loon zy hem zelf daer in staken.
Die hier een naervolgher is van Herodis saken,
Een Kinder-moorder, een dooder van zijn eygen Soon// wis,
Die nu soo in zulcken bloedigen toorne blaken:
Connen wel zijn vertwijffelde boose zieckte smaken,
Want gelijcke daet, gelijck te straffen Godt gewoon// is.
Die Caligulae daden volgt, sonder duchten// wreet,
In zijn hovaerdiheyt, en boose geruchten// heet,
Levende schandelicke, oock vol onvreden,
Denckt om den loon die hy om zijn quade vruchten// leet,
Gewont zijnde, hy niet uyt dan versuchten// smeet.
Ghy wilt oock stoutelick Neronis wech intreden,
En noch te boven gaen in alle quade zeden,
Oock moordende, brandende Godts getuygen waerachtich:
Bevleckende met bloedt heel Landen en Steden.
Hy verginck, nemende hem zelven t'leven onsachtich.
Antoninus Bassianus, dien Bloethont manslachtich,
Gaet ghy te boven, ghy crijchter oock zijn schande// by:
V eynde zal oock comen soos eer onverwachtich.
t'Is een rechte belooninge der tyrannen machtich:
Als zy meenen vast zijn, Godt drijftse uyt den Lande// vry.
| |
| |
Aenmerckt Valerianus, hoe wel ghy Rijcke// zijt:
Wert hy niet goet, en eere, alle gelijcke// quijt?
En heeft een voet banck van Sapor moeten blijven:
Dus ghy die Godt doet in elcken wijcke// spijt,
Ia als een verscheurende dier noch niet practijcke// bijt,
Al meer van u, dan van dese, salmen noch schrijven:
Maer Godts straffende handt sal u oock vinden:
Al zietmen u, als Attila, in boosheyt verstijven,
En meent met u Geessel alle menschen te verslinden:
Die den Geesselaer gebonden heeft can u oock binden,
En t'grontsop doen uyt drincken dat u doorboort// t'hert.
Gedenckt, wie hem der tyrannije, als ghy onderwinden
Staen onder dit oordeel, dat eer zijt verzinden,
Ghy die daer rooft, zult gerooft zijn: die moort, oock gemoort// wert.
In Liefden Groeyende.
|
|