Ballade op den Intrede vande Vlaemsche Camer van Haerlem.
Om wel uyt te beelden der Tyrannen leven,
Die ontallicke boosheden hebben aengeheven:
Ziet hier Domitius Nero, voor ooghen gestelt,
Die veel wreetheden zijnen tijt heeft bedreven,
Op de Kercke Godts (soo't claer staet beschreven)
Met Moort, Roof, Vrouwen-schenden, en ander gewelt:
Boven dien heeft hem desen booswicht gesnelt
Om Agrippina zijn Moeder te vermoorden:
En zijn Huys-vrou Octavia is deur de doot gevelt.
Dus woeden, en rasen, de tyrannen aen alle oorden.
De toortse in zijn hant, beduyt (met luttel woorden)
Hoe hy Roomen (door moetwil) heeft gestelt inden brant:
d'Onnozel verdruckende, met die Godts Kercke verstoorden,
En dat met Gheduerich gewelt, t'welck hy heeft inde hant:
Wee t'Gemeente, daer zulck een Coninck compt in't Landt.
| |
Door ongoddelick bevel, een bloedich zwaert,
Zoo en worden de geloovige selfs niet gespaert,
Want zy allen moetwil aen haer bedrijven.
Angaende noch haer leven, het dient wel verclaert:
Zy zijn ongestadich, en lichtvaerdich van aert,
Wantrouwich, en meineedich, by mannen en wijven,
Droef, stuer, geveynst, ja lachen en kijven,
Hoereerders, gulsigh, gierigh naer t'gewin,
Eergierich, verradigh: ten is niet al te schrijven.
Zoo levertse Godt over in eenen verkeerden zin:
Dan worden sy als beesten, meer noch min,
Breken, en verschueren aldus der liefden bant,
En volgen haers herten lust oock de loftuyters in,
Waer door sy haer zelven dan bringen in schant:
Wee t'Gemeente daer zulck een Coninck compt in't Landt.
Maer Gods straffe heeft over haer veelmaels gebleken:
Ziet Nero, heeft hy niet hem zelven doorsteken?
En is inwendich door een pijnlicke vreese geschent.
Viel Commodus niet in al zulcke gebreken?
Door Laeto, en zijn eygen hoer, es hem t'leven bezweken,
Dus sterven sy ellendich inden laetsten ent:
Als een Wechstromende vloet is haer eere bekent,
En wanhopen zoo menichmael alst is te spade,
Vloucken, en verzaken Christum, als siende blent.
t'Blijckt aen Iuliaen die in zijn bloet lach en bade,
Sy en vinden by Godt, door Christum, geen genade,
Wetende dat zy uyt roeyden dat hy heeft geplant,
Sy volgen haer dertelheyt, met quaden rade,
Daerse Godt begaeft heeft met redelick verstant:
Wee t'Gemeente daer zulck een Coninck compt in't Landt.
| |
Prince, naer de doodt en zijn zy noch niet vry,
Dan wort dickwils uytgeroeyt, gelooves my,
En rechtverdich verdelgt haerlieder fame:
Maer in dien men se gedinckt, t'zy hoe dat zy,
Soo comet doch al tot haren laster by:
Want tot swerelts eyndt ist voor hun een blame,
Ia naer haer doodt, heeft Godt, om haren name,
Geheele geslachten uytgeroeyt tot niet.
Och waert datter dan niet meer naer en quame,
t' Waer goet: maer dan volcht het meeste verdriet,
Want de tweede doot (hoe wel ment nu niet en siet)
Zullen sy met eeuwigh benauwen moeten sterven. want
Die niet en bekeeren (t'welck somtijts geschiet)
Sullen eeuwich vergaen, dit is t'loon van menich tyrant.
Wee t'Gemeente daer zulck een Coninck compt in't Landt.
In Liefde getrouwe.
|
|