Liter. Jaargang 14

[p. 4]

ביאכמ ןהשמ

?ינׅוֹק ,האֶוֹר ההָּאַ ,דצַּבַּ ,ןאכָּ ילׅ ביאּכְמַ וּהשֶּׁמַ
טלַבָוּ ,ילׅ אצָיָוְ ,ילׅ חפַהָּ וּהשֶּׁמַ
צבּׅצְאֶ וֹמכְּ ,םירׅוּהרְהׅהַ ךוֹתּמׅ ,ץוּחלַ
החָימׅצְהׅ ישׁׅפְנַ ,העָקְנָּשֶׁ
.םירׅוּסּיׅ לשֶׁ הכָּרֻאֲ ןרֶקֶ

?ינׅוֹק ,האֶוֹר ההָּאַ ,דצַּבַּ ,ןאכָּ ילׅ ביאּכְמַ וּהשֶּׁמַ
,תיוׅעֲ ,הדָּחַ הטָילׅבְּ ,תיוׅזָ ילׅ החָימׅצְהׅ תוּדידׅבְּהַ
ילׅ תאצֵוֹיוְ תחַמַוֹצ ,אָך רוֹתּפְכַּ שׁחַנְ וֹמכְּ
קיחֵ לעַ תלֶתֶּפַּתְמׅוּ ,רוֹאהָ ספַּ לאֶ בגַּהַ ןמׅ
,ושָׁכְעַ ,ינׅוֹק ,רהֵמַ ,תכְלׅ שׁיֵּשֶׁ בזָ וֹמכְּ
.קלֵּסַלְוּ םגְלׅ .תעֵכָּ

?ינׅוֹק ,האֶוֹר ההָּאַ ,דצַּבַּ ,ןאכָּ ילׅ ביאּכְמַ וּהשֶּׁמַ
ילּׅשֶׁ תוֹמשָּׁגֻמְהַ תוֹעוּנתְּהַוְ .הזֶ תאֶ ריתּׅסְמַ א דגֶבֶּהַ
תוֹבוֹחרְבָּ .ילׅ ביאִכְמַ וּהשֶּׁמַ .ךוּחגּׅ תוֹפיסׅוֹמ קרַ
ביבִאָ תוׄדשָּׂבַוּ םידִוּקּרִבְּ םיאִצְוׄי םיגִגְוׄחהַ ץוּחבַּ
,דצַּבַּ ,ןאכָּ ילׅ ביאּכְמַ וּהשֶּׁמַ .םישׁׅנָ .םיחׅרָפְּ .אלֶפְנׅ
?בישׁׅקְמַ ךנְיאֵ םאִהַ ,ינׅוֹק

[p. 5]

Admiel Kosman
Gedichten^*
Vertaling: Shulamith Bamberger

Het doet pijn

Het doet pijn, hier in mijn zij, ziet U, Meester?
Het groeide en zwol op en stak naar
buiten, uit de mijmeringen, als een wijzende
vinger, baarde mijn ziel
Een lange hoorn van leed.

Het doet pijn, hier in mijn zij, ziet U, Meester?
De eenzaamheid baarde een punt, een scherpe hoek, een kramp
die als een lange knoopslang steeds verder uit mijn rug
groeit, naar de lichtstreep toe, en aan de boezem kronkelt
als een staart die afgehakt moet worden, gauw, Meester, nu
meteen. Snoeien en opruimen.

Het doet pijn, hier in mijn zij, ziet U, Meester?
De kleren maskeren het niet. En mijn lompe bewegingen
maken mij alleen maar belachelijk. Het doet pijn. Buiten
op straat zijn de feestvierders aan het dansen en in de velden
is het heerlijk lente. Bloemen. Vrouwen. Het doet pijn, hier in mijn zij,
Meester, hoort U mij niet?

* Voordracht op Poetry International 2011 te Rotterdam.