Liter. Jaargang 10

[p. 54]

Hilde Bosma
Gedichten

Gilboa

Ik zie opeens zijn mooie mond vertrekken:
Kijk voor je als je vecht. Vecht als een man.
Er druipt iets donkers langs zijn linkerwang -
hoe kom ik dichterbij om hem te dekken

wanneer ik zoveel schoften neer moet steken
en alles kleeft. Dit duurt al veel te lang.
Ik weet wel hoe mijn vader knokken kan
als hij de geest maar krijgt. Mijn handen zweten

of is dit bloed. Ik mis mijn oude zwaard.
Waar zijn de handen van de zoon van Jesse.
Mijn lief heeft straks het rijk voor zich alleen

want ik ben moe. Mijn natte hoofd is zwaar.
Ik maak mijn helmband los. Dat is het beste.
Ik ga mijn vader zoeken. Zo meteen.

[p. 55]

Totus tuus

Ik laat het kruisje langs mijn borstbeen glijden
en stop mijn rechterduim half in mijn mond;
de knokkel van mijn wijsvinger gaat rond
het zachte gleufje aan de bovenzijde.

De gietlegering is een topgeleider:
na tien seconden wordt mijn Jezus onder
dit hemd al warm. Er komt niets tussen ons
zolang mijn linkerhand hem maar blijft wrijven.

Ik ga gewoon de dingen overdoen:
eerst knuffelen en kusgeluidjes maken.
Als ik iets zeg zal het zijn voornaam zijn

maar dan gefluisterd onder wit katoen
tot ik de rest vergeten ben. We raken
elkaar dan niet meer kwijt. Zo zal het zijn.