Liter. Jaargang 10

[p. 39]

Liesbeth Goedbloed
Ik roep naar God

Psalm 77 voor nu^*

Van Asaf.
Voor de koorleider.
Op de wijs van Jedutun.

Ik roep naar God: ‘Ik schreeuw het uit.’
Ik roep naar God. Hij moet mij nu wel horen.
Nu ik bang ben, lig ik wakker,
zoek ik, tast ik in het duister.
Troost mij niet. Ik ga pas slapen
als hij naar mij heeft geluisterd.
God - ik denk aan hem en schreeuw het uit.
God - ik kan niet praten van verdriet.

U laat mij niet met rust. U slaat

uw handen voor mijn ogen

en het is nacht. Wat moet ik zeggen?

Laat ik zwijgen. Laat ik maar aan vroeger denken.

vroeger toen we zongen,

psalmen van een eeuwigheid geleden.

Ik weet nog hoe toen was, God.

Ik slaap niet, ook al is het nacht. Ik denk, ik peins, ik pieker

en vraag me steeds weer af:

Is het voorbij? Wil God ons kwijt?
Vergeet hij ons? Is hij ons echt vergeten?
Zou hij nog wel van ons houden?
Zwijgt hij? Blijft hij altijd zwijgen?
Waar is God? Waar zijn zijn daden?
Weet God niet wat hij moet zeggen?
Weet hij niet meer wat genade is?
Staan er stenen muren om zijn hart?

Toen zei ik: Dit is mijn verdriet:

De goede God verandert,

* Deze tekst is een nieuwe berijming van Psalm 77, in het kader van het project Psalmen voor Nu, een in 2003 door initiator Rien van den Berg en uitgever Nico de Waal (van Boekencentrum te Zoetermeer) in gang gezet plan om alle psalmen opnieuw te berijmen en op moderne muziek te zetten. Tot nu toe zijn drie cd's verschenen, Totdat het veilig is (2005), Voor niemand bang (2006) en Liefde, brood en slaap (2007). Psalm 77 zal later op cd worden uitgebracht. Sergej Visser heeft een melodie gemaakt bij deze psalm en Ruud ter Beek deed de grondtaalbegeleiding.

[p. 40]

 

de God die ons zijn liefde uitdeelt.

 

Laat ik zwijgen. Laat ik maar aan vroeger denken

 

toen de heer ons redde.

 

Onze God, die was wie hij zal blijven,

 

heeft vroeger wonderen gedaan.

 

Ik denk eraan, ik zoek het na, ik onderzoek Gods daden

 

en daar vertel ik van:

 

 

 

Gods weg loopt naar het heiligdom.

 

Wie lijkt op u, heer? Wie is onnavolgbaar?

 

Heilig was u. Heilig bent u.

 

Heilig, anders dan de mensen.

 

Wondergod, u kreeg bekendheid

 

met uw wonderlijke daden.

 

Alle mensen weten wie u bent.

 

U hebt immers zelf uw volk bevrijd.

 

Het water zag u komen, God,

 

het water zag u komen.

 

De hele zee begon te beven.

 

Grote wolken lieten al hun regenwater lopen.

 

Hoge wolken schreeuwden,

 

pijlen schoten langs de onweershemel.

 

Uw donderstem klonk overal.

 

Uw schitterende hemelvuur verlichtte heel de wereld.

 

De wereld sidderde.

 

 

 

U maakte van de zee een weg.

 

Wij volgden u. Wij liepen door het water.

 

Onnavolgbaar was u, bleef u.

 

Toen al was uw weg een raadsel.

 

Toen al, heer, was u een herder

 

voor uw volk.

 

Mozes en Aäron hielpen u.