Liter. Jaargang 10

[p. 16]

Foto: Marcel Verbrugge.

[p. 17]

Greetje Kruidhof
Gedichten

Binnenste buiten

Gebroken ramen laten binnen buiten;
kozijn gebruikt zijn stukgeslagen zelf,
houdt het gordijn vast op de juiste plek.

Muren versterken het geweld - loop
langs het huis, verberg de gaten met
gordijnen, leg lappen over lichamen,

houd mij overal buiten.

[p. 18]

Graf

De steen bedekt heel het perceel dat jou is toegewezen;
hij kromt zijn vingers om de centimeters,
stampt aarde onder zich goed aan:
geen rulle grond meer waaruit iets nog kan ontbotten,
geen restjes lucht tussen het zand, alleen nog het massief
dat je kist gesloten houdt.

[p. 19]

*

Mijn vader snapt mij niet: hoezo
hier weg, waarom werken, wat nu
de wereld. Driftig boent hij borden,

gooit het bestek met handen vol
het sop in, duwt mij onder: dat mama
altijd en school veel geld, dat hij

toch altijd achter mij, hoopte dat,
goede cijfers en ik gewoon ga
zonder