Liter. Jaargang 4

Christelijk literair tijdschrift

[p. 2]

Menno van der Beek
Gedichten

Anekdoten

Ik had gegeten. Ik zou blijven leven.
Zo zaten wij dan dankbaar bij elkaar.
Voor die momenten lag het boek al klaar:
de plot werd in gedeelten weggegeven.

Een zorgeloos begin, in wankel evenwicht,
want kijk: men vloog elkaar snel in de haren
en hij viel stil. De rest zou hij bewaren;
hoe alles goed kwam zou hij morgen lezen.

Ik heb mijn broer zijn rechterarm gebroken,
en heb vervolgens zelf een stad gesticht
waar ik mijn erfenis heb opgemaakt.

En dit is zeven keer aan mij gewroken -
uw knecht komt tot mij met een triest bericht:

alle verhalen lopen door elkaar
en alles wat je voorgelezen hebt is waar.

[p. 3]

Entropie

Een klein gebaar gemaakt en er is licht
dat in de kamer blijft tot jij verdwijnt,
waarna het warmte wordt in de gordijnen:
ik trek ze op de tast achter je dicht.

Ik houd een spiegel vlak voor mijn gezicht
en ik herken nog wel bepaalde lijnen
maar ook die overeenkomst wordt steeds kleiner:
tussen wat echt gebeurt en dit gedicht.

Het hart van een volwassen walvis kan per slag
achtduizend liter bloed laten bewegen
maar als het stilstaat, en zo'n vis spoelt aan

zoek ik het strand op, nog diezelfde dag
en kom je onvergetelijke lichaam tegen,
bijna te groot voor mij om naast te staan.

Daar op het strand, waar alle traan vergaat
kom ik geloven dat je nog bestaat.

Menno van der Beek (1967) is computerprogrammeur en dichter. Bundel: Vergezocht (1999).