Liter. Jaargang 3

Christelijk literair tijdschrift

[p. 2]

Koos Geerds
Gedichten

Alligator schildpad

In langzaam stromend water,
de algencamouflage optimaal;
onzichtbaar ademend schuurpapier.
Zwaar? Kalmpjes aan dan maar;
ligt met drie kielen zeer stabiel.
Zo, de bek goed open, wagenwijd, -
de tong heeft een van warmrood bloed
voorziene pier, die zoetjes kronkelt,
bloot, op de bodem van de kaak,
lui, misleidend, altijd raak:
zijn herberg is een open graf.

Wat is de vis, wat heet sportief,
vandaag-de-dag, mijnheer, mevrouw,
dit is een fuik, dit is een serieus verhaal.

[p. 3]

Aalscholvers

Glanzend rechtop als een god
de kale takken behangend
met te zware zwarte bladeren

alsof natuur voor na de dood
nog iets in petto houdt, leven
meer dan prooi en jager telt.

[p. 4]

*

Bij het allerlaatste licht haast
op hoge poten zich een egel
voorbij tot hij de hoek bereikt,
op planken stuit en zwenkt,
grommend weer langs mij rent
het donker van de heesters in,
verwensingen mompelend,
lang buiten beeld nog snuivend.

[p. 5]

Haas onderweg

Ik zag een haas met uitgestrekte poten,
de oren plat gevouwen in de nek,
de hals gerekt om ver te lopen,
de ogen wijd, tong uit de bek,
zijn bloed op asfalt uitgelopen,
zijn ingewanden uitgepikt.

[p. 6]

December

Het uiterste licht voedt zon
die nauwelijks begonnen vorst
onthardt. Wat wolken breekt
drijft damp naar grenzen
van verwarder wachten.
In troepen trekken vogels langs.
Er staan wat paarden bij elkaar
die langs elkander kijken.

[p. 7]

Wat je leest

‘... en worden als water, op de aarde uitgegegoten, dat niet verzameld wordt...’
(2 Samuel 14:14)

Dit landschap van kijkglas,
deze rivier van polaroid,
de netten der gravitatie
barstensvol gevederd

zitvlees, wervels en ellebogen
en gij, o ogen aardediep in papier,
herbergend het wondere brevier

dat als door onzichtbare hand
overmorst door een morsdode

morse schrijft wat je leest dat er staat.

Koos Geerds (1948) publiceerde dichtbundels, kinderboeken en een kleine roman. Meest recente dichtbundels: Gods Element (1996) en Staphorst (1998).