Een ander memorabel moment vond plaats op 21 mei, in het Kinderboekenmuseum. Daar hield Gideon Samson de 15e Annie M.G. Schmidt-lezing. Memorabel, omdat de 14e lezing vorig jaar, door Ted van Lieshout, de laatste dreigde te zijn. Dankzij het Kinderboekenmuseum kan deze spraakmakende traditie worden voortgezet. En uiteraard zetten wij onze traditie voort om deze lezing in ons blad te publiceren.
We stipten hierboven al even het begrip young adult literatuur aan. Miep Diekmann schreef over coming of age van jongeren voordat dit als genre en vogue was. Iemand die dat ook, en zelfs nog eerder deed, was Diet Kramer. Met haar boeken wilde ze jonge mensen ‘enigszins (...) helpen in het voor hen vaak zoo moeilijke en ingewikkelde leven’ en wilde ze hen ‘het besef van den ernst en het gewicht van dit leven’ bijbrengen. Janneke van der Veer is bezig met promotieonderzoek naar leven en werk van Kramer. In haar artikel licht ze alvast een facet eruit en beschrijft ze de auteursintenties van Kramer.
Ook in het artikel van Eefje Buenen staan boeken voor jongeren centraal. Ze staat stil bij een momenteel populair subgenre, de dystopische roman. Ze laat zien dat hoe somber de toekomst in deze boeken ook geschetst wordt, er altijd hoop gloort. De helden - vaak heldinnen, betoogt Buenen - nemen het met succes op tegen de machthebbers en vinden en passant niet zelden een geliefde.
Het nummer besluit met drie uitgebreide boekbesprekingen. Met opzet gebruik ik hier de term ‘uitgebreid’, want een boekbespreking in Literatuur zonder leeftijd overstijgt in omvang en diepgang een recensie. In een krant of weekblad ontbreekt daartoe doorgaans de ruimte, in een vakblad kan en moet het wel. We roepen graag iedereen op om eens de tijd te nemen om uitgebreid stil te staan bij een jeugdliterair werk, dit te analyseren en in een helder artikel te beschrijven. De diepte in. Ook dat is, om met Diekmann te spreken, een kwestie van eigenwaarde.
Bea Ros