Literatuur Zonder Leeftijd. Jaargang 26

[achterplat]

Zenuwen

Ze wachten op me in de klas
iedereen zit gniffelend klaar
staart geduldig naar het bord
en ik heb me verstopt onder de jassen

Het is mijn spreekbeurt vandaag
Alles wat ik vertellen ga
staat keurig in mijn schrift
en ik wist al alles over dassen

Ze zijn zwart, wit en grijsbruin
ze eten noten en insecten
wonen ondergronds
Daar zou ik nu ook willen zijn

Ik weet niet hoe het komt
Als ik voor de klas ga staan
gaat er zeker van alles mis
en vindt iedereen me stom

Wat zit jij daar sip te zijn?
vraagt Igor de conciërge
Nou, kan het nog erger?
Ik voel me al zo klein

Kom op ik moet daar vegen
Van je verstoppen
word je bijna nooit beter
al ben je nog zo verlegen

Ik vraag wat hij van dassen weet
Helemaal niks lacht hij
Wel van jassen en tassen
Kijk maar om je heen

Ze zijn grijsbruin, zwart en wit
ze eten noten en insecten
en wonen ondergronds
vertel ik zomaar uit het niks

Tjonge zegt Igor interessant
En is dat in het bos of op de hei?
In het bos natuurlijk
Dan denk ik weer aan de klas

Bedankt roep ik en spring op
Wat een boel zin ineens
om alles wat ik weet
te vertellen aan de hele groep

Igor blijft in de hal achter
Succes zegt hij nog
als ik de klas binnenren
Een das is een soort marter

Florian Kullberg