[Nummer 33]
Een vurig begin
redactionele inleiding
Niet alleen de vrijheid gaat in het rood gekleed. Ook Literatuur zonder leeftijd heeft voor de komende jaargang een enthousiast en gepassioneerd jasje gekregen.
Zo'n klassieke kleur sluit nauw aan bij de veelsoortige overpeinzingen over welke vertellingen nu werkelijk de tand des tijds zullen weten te doorstaan. Jaap Goedegebuure denkt dan vooral aan d'Artagnan en zijn makkers, maar haalt daar ook zijn grootmoeder bij. Nicolaas Matsier kiest onverbiddellijk voor Peerke en z'n kameraden. Bij het lezen van dat boek kan hij nog immer zijn ogen niet droog houden. En omdat hem dat nu al zo'n kleine veertig jaar overkomt, moet Van de Hulst hem intussen een flinke hoeveelheid tranenthee geleverd hebben. Ronald Soetaert zoekt zijn toevlucht bij een interactieve Don Quichotte. Bregje Boonstra houdt het bij een vertrouwde tovenaar van Oz en Claire Hülsenbeck worstelt met de grillige God Balder. Joke Linders meent het probleem van de keuze te kunnen oplossen met elf jaar lang dagelijks een kwartier voorlezen. Zo'n verplichting gooit uiteraard alle les- en leerplannen door elkaar.
De contrasterende kleuren van deze aflevering vertegenwoordigen dat wat in geografische zin van boven en van beneden komt: brieven aan Anne Holm, besprekingen van Anne Provoost en een bijdrage van Bart Moeyaert. Als nieuwe columnist van Literatuur zonder leeftijd overziet de laatste het literaire slachtveld met mildheid en soms een vleugje melancholie. Peter van Gestel, onze voormalige columnist, vulde de leemte van zijn stukjes op met een prachtige verzameling brieven. Wie de geadresseerde Claire is, zullen we helaas nooit te weten komen. Het is al mooi dat haar voeten zo inspirerend gewerkt hebben. Vaker uw nederige onderdanen in het openbaar reinigen, dames!
Bart Rompa en Jacques Vriens doen beide een boekje open over het bedrijf dat kinderboekenschrijven heet. Hun onthullingen over de vragen en verwachtingen waarmee zij bij de uitoefening van dat beroep zoal geconfronteerd worden, zijn zowel komisch als pijnlijk en hier en daar zelfs tropisch.
Ineke Vos feliciteren wij met het in de wacht slepen van de eerste
Auteursrechtelijk beschermd