Slenterende slungels, in de avondstraten

onzer steden, joelend naar veile meiden:

het zijn Nederland's dappere soldaten,

die de revolutie zullen bestrijden.

 

Zij zullen in 's land's meest benarde uren

onwrikbaar om kluis en brandkasten staan -

zij zullen zich gedwee tot den strijd aan laten vuren

en vastberaden voor 't suikerdividend den dood ingaan.

 

Gij, kruiperige, afgestompte slaven,

hoort gij ons huilend, tergend hoongelach?

Gaat voor jullie vervloekte heerschers draven:

als altijd betaal je toch het gelag.