De voetlichten vlammen aan.
De regisseur geeft zijn bevelen.
De acteurs zeggen hun rol.
In het souffleurshokje souffleert het oliekapitaal.
Het vonnis wordt gewezen.
Tom Mooney ter dood veroordeeld.
Billings tot levenslang.
Als blijkt, dat de hoofdgetuige Oxmann op de datum der aanslag niet in San Francisco geweest kan zijn...
Als een aantal getuigen, die het loon van het verraad niet ontvangen hebben, hun verklaringen herroepen...
Als foto's bewijzen, dat Tom Mooney op het moment van de aanslag, niet ter plaatse was...
Als Franklin Griffin, de voorzitter van het hoogste gerechtshof verklaart tot een andere meening gekomen te zijn...
Als de leden der jury verklaren, door de getuigen bedrogen te zijn...
Als de vakbonden een proteststaking proclameeren...
Stelt president Wilson een onderzoek in.
Als na vier maanden het rapport van de commissie gereed is en glashelder de onschuld van de beklaagden blijkt, heeft dit tot resultaat, dat het vonnis van Mooney veranderd wordt in levenslang!
Dan ontwikkelt zich in Amerika een protestactie, die door den anarchist Berkman geleid wordt.
In Januarie van het jaar 1919, komen 900 gedelegeerden van verschillende arbeiders organisaties bijeen.
In Chicago staken 200.000 arbeiders.
Ook in andere plaatsen leggen groote groepen de arbeid neer.
Draper Hand, politiegetuige, komt met de verklaring, dat de aanklacht geheel op valsche gegevens is gebouwd, dat hij zelf valsche getuigenis heeft afgelegd en verschillende getuigen heeft opgeroepen, die tevoren geïnstrueerd werden, wat zij zeggen moesten.
De getuige Mac Donald verklaart, door de aanstichter van het proces, Fickert, te zijn omgekocht.
In 1928 richten alle rechters, alle politiebeambten, alle advocaten, die bij het proces betrokken waren aan de gouverneur van Californië, Young, een verzoek om gratie.
Mooney en Billings weigeren.
Zij zijn onschuldig.
Zij willen recht - géén genade.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd