[ 4 ] Dat. VIJ. capittel.
O MARGARIETA bloome wel sijt vonden. u vader ende u vrouwe moeder sijn in groten drucke om dat verlies van u. ende si hebben ons ghesonden om u te soecken ende u te vinden als wi ghedaen hebben dies wi seer verblijt sijn. comt hier is eenen waghen mit maechden die nae u wacht. wy willen varen weder in uws vaders hof. Margrieta verwonderde ende seyde. vrient wat segt ghy hoe behaecht u dit. willen wi hier op gaen sitten ende varen te hove. Die coopman twivelde ende seide ic duchte margrieta schoon maecht dat ons dit varen qualic becomen sal. Ten sal seyde margrieta dat hope ic want tsijn mijn camerieren. ende tsijn die voerlieden mijns vaders ic kense seer wel. Mer nochtans twivelde die coopman ende vreesde voor alfs bedroch alst was. ende si ginghen sitten op die wagen. ende daer vielen si heide op in slape. ende die vianden voerdense wel twee hondert mijlen wten wege tot by die haven van athenen. dat si niet weten en souden waer si waren. ende dit deden die duvels al omme dat sy margrieten bringen souden ter violencien so men noch na wel horen sal. Margarieta ontweckende was verwondert. si en sach camerieren noch waghen noch niemant dan die coopman. doen seide si ay lacen vrient wi sijn bedrogen waer sijn wi nu twas alfs ghespuys dat ons aldus bedroghen heeft. wat nu te rade. Die coopman seyde ay lacen ic en weet. ic heb dic te lymborch gegaen wt ende in. mer desen wech en ghinc ic noyt. ende tis met mi eenen onbekenden wech god ontferms. ic seidet wel doen wi te wagen ghinghen dat ons niet wel lonen en soude. Aldus bleven si daer sitten onder hem beyden niet wetende waer dat si waren.
Auteursrecht onbekend