Het liedboek van Liisbet Ghoeyuaers

[p. 152]

tekstkritische noten

4,1 si is waarschijnlijk lijdend voorwerp en Gods wijsheit onderwerp.
4,3 dat = zodat.
6,2 Cf. over het weglaten van het pron. rel. Stoett, 2^de druk, pag. 36-37. Cf. ook lied IX 1,6.

XXII

Barbara die reyne maecht.^1,1
Een edel bruyt ons heeren.
Haer leuen dat heeft gode behaecht
Hets recht dat wise eeren.

⁺ Baptista die heilege man.
Bouen al si minde.
Wiens leuen si ane nam.
Want si hem groot bekinde.

Goet ende hoge edelheit.
Dat wou si al versmaden.
En haer scone minlijcheit.
Keerde si in genaden.

Gods wijsheit had si diep vercleert
Inder hoechster eenicheit.
Dat haer was geopenbaert.
Dat wesen der driewldicheit.

Si es een reyn rose root.
Want god sprac in haer liden.
Dat van harer pinen groot.
⁺ Die ingelen souden verbliden.

God sant haer al ouerluut.
Een cleet was minnelike.
Hi sprac nv comt mijn scone bruut
Hier bouen in mijn rike.

Si heet der menschen toeuerlaet.
Van gode heeft sijt vercregen.
Die tot haren dienste staet.
Haer sonden sal god vergeuen.

1,1 De i van die is boven de regel bijgeschreven. Oorspronkelijk stond er de.

+ 41ro

+ 41vo