Het liedboek van Liisbet Ghoeyuaers

[p. 145]

tekstkritische noten

2,1 int licht: misschien moet men hier lezen een licht. Cf. 3,2 en lied XIX 3,2.
4,1 Deze regel bevat blijkbaar twee verzen.
7,1 Het is grammatisch onderrwerp en aankondiger van het logisch onderwerp. Cf. Stoett, 2^de druk, pag. 21.

XVIII

Tot sinte claren.

Laet ons sinte claren louen.
Die gloriose maecht.
Si regneert int rike daerbouen.
Daer si haren lieue behaecht.

⁺ Si es int licht der heilicheit.
Ende een lielye scone.
Si blict in hoger weerdicheit.
Als een vergulden crone.

Eerse haer moeder soude gebaren
Sprac god dat si was een licht.
Dat die werelt soude verclaren.
In huer was sijn duecht gesticht

O edel violette:vol der oetmoedicheit.
Een spiegel al sonder smette.
Een bloeme der reynicheit.

God woude haer vroude meeren
Met grooter weerdicheit.
Si sach die crebbe ons heeren.
In harer allindicheit.

⁺ Si was zeer gemint met trouwen
Van alden roemschen houe.
En geeert vor alle vrouwen.
Met wonderliken loue.

Het besochse in hare doot.
Die vrouwe es vanden trone.
Met haer quam een geselscap groot
Van meechden alte scone.

+ 36ro

+ 36vo