Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Die Apostel excuseert hem van die valscheyt diemen hem aengedaen heeft, door den grooten haet ende nijt, ende dat met redene ende exempelen.

Dat .x. Capittel

1

⁺ICk Paulus vermane v door die saechtmoedicheyt ende goedertierenheit Cristi ic die tegenwoordich onder v cleyne oft snoode ben, mer int afwesen ben ic stout tegen v.

+ A vers 1

2

Ic bid v dattet mi niet noot en si, door dat betrouwen, door welc ic cloec gescat worde, stout te sine ouer sommige die ons scatten, als of wi na den vleessche wandelden.

3

Want dye oft wy wel inden vleessce wandelen, so en strijden wi nochtans niet na vleesscelike wijse,

4

Want de wapenen onser ridderscap en sijn niet vleesscelic, mer machtich voor God, te verstooren die beuestinge, daer wi mede verstooren die raden,

5

ende alle hoocheit die haer verheft tegen die kennisse Gods, ⁺ ende nemen geuangen alle verstant onder die gehoorsaemheyt Cristi,

+ B vers 5

6

ende sijn bereyt te wreken alle ongehoorsaemheit, wanneer uwe gehoorsaemheyt veruult is.

7

Oordeelt ghi na dat aensien.

Verlaet hem yemant daer op, dat hi Cristen is, die dencke dat bi hem seluen wederomme, dat gelijc als hy Cristen is, also sijn wi ooc cristenen.

8

Ende ist dat ic my wat meer beroeme vander machte die ons Cristus de HERE gegeuen heeft tot beteringe, ende niet tot verderuinge, so en sal ic niet beschaemt werden,

9

Dit seg ic, om dat ghi v niet en soudt laten duncken, als of ic v met brieuen heb willen veruaren (want si seggen)

10

Die brieuen sijn swaer ende sterc, mer die tegenwoordicheit des lichaems is cranc, ende die redene versmadelijc.

11

Wie dat also is, die dencke dat ghelijc wy met woorden sijn, in die brieuen int afwesen, also sijn wi ooc metter daet tegenwoordich.

12

⁺Want wi en doruen ons seluen niet meten, ende ordelen na sommige, die haer seluen prijsen, mer want si haer na haer seluen meten, ende ordeelen haer na haer seluen, so en verstaen si niet.

+ C vers 12

13

Mer wi en beroemen ons niet ouer die mate, mer niet dan nae die mate des regels, daer ons God mede af gemeten heeft, die mate te comen ooc tot v.

14

Want wi en varen niet te wijt, als oft wi niet tot v gecomen en waren, want wi zijn ooc tot v gecomen metter Euangelien Cristi,

15

ende en beroemen niet ouer die mate in vreemden arbeyt, mer wi hebben hope, wanneer v geloue in v wast, dat wi na

[p. *]

onsen regele voorder sullen comen ⁺,

+ Apo. xxi Iere. vi.

16

ende dat Euangelium ooc preken, den ghenen die aen dander side van v woonen, ende wi en willen ons nyet beroemen int gene, dat met vreemden regelen bereyt is.