Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Die Apostel bedroeft hem van die verharttheyt der Ioden, ende hi bethoont dat die Ioden niet bedrogen en sijn, van die beloftenisse der vooruaderen, daer na spreect hi van de roepinge der Heydenen.

Dat .ix. Capittel

1

⁺IC segge die waerheyt in Cristo, ende ic en liege niet, van dies mi getuyghet mijn consciencie inden heyligen geest,

+ A vers 1

2

dat ic grote droefheyt ende groote smerte hebbe sonder ophouden in mijn hert

3

Ic heb selue gewenscht verbannen te sijn van Cristo voor mijn broeders, die mijn magen sijn na den vleessce

4

die van Israel sijn, den welcken die kintscap toebehoort, ende die heerlicheyt, ende dat testament, ende de wet ende den dienst Gods ende die belofte,

5

der welcker vaders ooc sijn, wt welcken Cristus gecomen is nae den vleessche, die daer God is ouer al, gebenedijt inder eewicheyt Amen.

6

Mer dit en segge ic niet, dat Gods woort daerom wt is. Want ten sijn niet al Israeliten, die van Israel sijn,

7

ooc en sijnt niet alle kinderen, ⁺ die van Abrahams saet sijn. Maer in Isaac, sal v dat saet genoemt sijn,

+ B vers 7

8

Dat is, Niet en sijn dat Gods kinderen, die na den vleessche kinderen sijn, mer dye kinderen der beloften werden voort saet gerekent,

9

Want dit is een woort der belooften, daer hi spreect in desen tijt sal ic comen, ende Sara sal eenen sone hebben.

10

Mer het en is niet alleen met dien also. Maer oock Rebecca, doen si beurucht was van Isaac, ⁺ onsen vader,

+ Gene. xxviij.b

11

eer die kinderen gheboren waren, eer si goet of quaet gedaen hadden, op dattet voornemen Gods volstandich soude bliuen, na die verkiesinge,

12

soo wert tot haer geseyt, niet wt verdienste der wercken, mer wt genaden des roepers also die grootste sal den cleynsten dienen.

13

Gelijc als gescreuen staet, ⁺ Iacob heb ick bemint, mer Esau heb ic gehaet.

+ Gene xxv.b. mal. i.g.

14

Wat willen wi dan hier segghen? Is God dan onrechtueerdich? Dat si verre,

15

want hi spreect tot Moysen, ⁺ dyen ic genadich ben, dyen ben ic genadich, ende dyen ic ontferme, dien ontferme ic.

+ exo. xxx

16

Aldus en leytet niet aen yemants wille oft lopen, maer aen Gods ontfermen

17

Want die scriftuere spreect tot Pharao. Daerom heb ic v verwect, op dat ic aen v mijn macht thoonen soude, op dat mijnen naem vercondicht werde in allen landen.

18

Aldus ontfermt hi nv, wie hi wil, ende die hi wil verhert hy

19

⁺So suldi nv tot mi seggen. Wat besculdicht hi ons dan? wie can sinen wille wederstaen.

+ D vers 19

20

Ia lieue mensce wie sidi, dat ghi met God rechten wilt? Seyt ooc een werc tot sinen meester, waerom maect ghi mi also?

21

Heeft een potpacker niet macht wt eenen clomp aerden te maken een vat ter eeren, ende een vat ter scanden?

22

daerom doe God zijn gramscap woude bewijsen, ende openbaer maken sijn vermogen, heeft hi met groter lijdsaemheyt voort gebracht die ^a vaten der gramscappen, die daer toe bereit gemaect zijn totter verdoemenisse

a Die Apostel noemet hier vaten des torens, die in zonden verloren gaen mer dye propheet heetse vaten des torens, daer god sijn volc mede castijt. esa. xiij a

23

op dat hi openbaer soude maken, dat rijcdom sijnder heerlicheyt ouer die vaten der

[p. *]

ontfermherticheyt die hi geroepen heeft totter heerlicheyt.

24

Die welcke hi geroepen heeft, niet alleen wt den Ioden, mer ooc wt die Heydenen, ghelijc als hy door Osee spreect.

25

Ic wil dat mijn volc heeten, dat mijn volck niet en is, ende mijn liefste, die mijn liefste niet en is. Ende het sal geschien in dye plaetse daer tot hen geseyt wert.

26

Ghi en sijt mijn volc niet, daer sullen si genoemt worden kinderen des leuenden Gods.

27

Esaias roept voor Israel. Al waert getal der kinderen van Israel, ⁺ ghelijc dat sant der zee, ⁺ so sal nochtans die achtergelatene oft die ouergebleuene salich worden.

+ F vers 27

+ Esa. x.a

28

Want daer is dat woordt dattet voleynt, ende afcort in die gerechticheyt, want een vercort woort, sal God op aerden doen.

29

Ende gelijc Esayas daer voor seit. Het en waer dat ons die HERE Sebaot saet gelaten hadde, so waren wi geworden gelijc Sodoma ende Gomorra.

30

⁺Wat willen wi nv hier seggen. Dat willen wi seggen dat die heydenen die niet na die gerechticheit en hebben gestaen, die hebbense vercregen,

+ G vers 30

31

Mer ic segge vander gerechticheyt die wt den gelooue coemt. Mer Israel staende na die wet der gherechticheyt, en is totter wet der gerechticheyt niet gecomen.

32

Waerom dat? daerom, om dat si niet wten gelooue, maer als wt den verdienste der wercken soecken, Want si hebben haer gestooten aenden steen des aenloopens.

33

Ghelijck dat gescreuen staet. Siet ic legge in Syon eenen steen des aenloopens, ende eenen steen der ergernisse, die aen hem gelooft, die en sal niet beschaemt worden.