Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Die niet en ghaet door die dore, Ick ben een goet herder, Ende hoort van veel schoone leeren.

Dat .x. Capittel.

[afbeelding]

1

⁺† VOorwaer voorwaer ick segghe v, wye nyet ter dooren in en gaet in die scaeps coye, maer climdt anderswaer daer in, die is een dief ende een moordenaer.

+ A vers 1

2

Maer dye ter dooren ingaet, dye is een herder der schapen,

3

Den seluen doet dye doorwachter op, ende dye schapen hooren zijn stemme. Ende hy roept zijn schapen met namen, ende leytse wt.

4

Ende wanneer hi zijn schapen heeft wt gelaten, so gaet hi voor haer ende dye schapen volghen hem na, want si kennen zijn ^a stemme.

a stemme, dat is dat euangelium, om dat ondersceyt der wet dye gescreuen was door mosen. marc. i.a esa. xl.a

5

Maer eenen vreemden en volgen si niet na mer si vlyen van hem, want si en kennen der vreemder stemme nyet,

6

Dese sprake seyde Iesus tot haer, ⁺ mer si en verstonden niet wattet was dat hi tot haer seyde. Doen seyde Iesus weder tot haer,

+ B vers 6

7

Voorwaer voorwaer ic segge v, ic ben dye doore tot den schapen

8

Alle dye voor mi ghecomen zijn, dye sijn dieuen ende moorders, maer die schapen en hebbense nyedt ghehoort,

9

Ick ben die dore, ist dat yemandt door my in gaet, dye sal salich worden, ende hy sal in ende wtghaen ende weyde vinden,

10

Een dief en coemt nyet, dan daer hy stelen, verworghen, ende te nyedt doen soude, Ick ben gecomen, dat si dat leuen ende volheyt sullen hebben. *

11

⁺† Ick ben een goet herder, een goet heerder laedt zijn leuen voor die schapen.

+ C vers 11

12

Maer een huerlinck, die gheen herder en is, dyes die schapen nyet eyghen en zijn, siet hi den wolf comen, hi verlaet die schapen ende vliet, ende die wolf grijpt ende verstroyt die scapen.

13

Mer die huerlinc vliet, want hi is een huerlinc, ende en acht der schapen niet.

14

Ic ben een goet herder, ende kenne die mijne, ende ben den mijnen bekent.

15

So mi mijn vader kent, ende ic kenne den vader, ende ic laet mijn leuen voor mijn schapen,

16

Ende ick heb noch ander schapen die niet wt deser coyen en zijn, Ende dye selue moet ic daer toe leyden, ende si sullen mijn stemme hooren, ende tsal een coye worden, ende een herder. *

17

⁺Daerom bemint mi mijn vader, om dat ic mijn leuen laet, op dat ict wederneme.

+ D vers 17

18

Nyemant en nemet van my, maer ick selue latet van my seluen. Ick heb macht te laten, ende heb macht weder te nemen Soodanighen ghebot heb ic ontfanghen van mijnen vader.

19

Mer doen werter een tweedracht onder den Ioden om dese woorden Somighe seyden,

20

hy heeft den duuel, ende is ontsinnich, wat hoordy hem?

21

dander seyden, dat en zijn gheen woorden eens besetens, Can dye duuel ooc der blinden ooghen opdoen.

[afbeelding]

22

† Het was een kercwijinghe tot Hierusalem, ende het was winter,

23

⁺ende Iesus wandelde inden poortael des tempels Salomonis.

+ E vers 23

24

Doen omringden hem dye Ioden ende seyden tot hem, Hoe langhe hout ghy onse sielen op? Sijt ghi Cristus, so segget ons vry wt,

25

Iesus antwoorde haer, Ic hebt v gheseit, ende ghi en gheloues niet, Die wercken die ick doe in mijns vaders name, die ghetuyghen van my,

26

Maer ghi en geloouet niet, want ghi en zijt niet van mijnen scapen, als ick v gheseyt hebbe,

27

Dat mijn schapen mijn stemme hooren, ende ick kense, ende si volghen my,

28

ende ick geue haer dat eewighe leuen, ende si en sullen inder eewicheyt niet vergaen, ende niemant en salse my wt mijnen handen trecken.

29

Die vader diese mi ghegeuen heeft die is grooter dan alle, ende nyemandt en kanse wt mijns vaders handen ghetrecken.

30

Ic ende die vader sijn een.

31

Doen namen die Ioden weder steenen, op dat si hem souden steenighen.

32

Iesus antwoorde haer, Veel goeder wercken heb ic v getoont, van mijnen vader, om welcx wille van den seluen steenicht ghi mi?

33

Die Ioden antwoorden hem ende seyden, Om des goets wercx wille en steenigen wi v niet, mer om die lasteringe Gods, ende om dat

[p. *]

ghi een mensche sijt, ende maect v seluen een God.

34

Iesus antwoorde haer. En staet niet ghescreuen in v wet, ic heb geseyt, ghi sijt Goden?

35

Ist dat hi die Goden noemt, totten welcken dat woort Gods gheschiede, ⁺ ende die scrift en mach doch niet ghebroken oft ontbonden werden.

+ Psalm. lxxx.

36

Ende ghi segt totten ghenen dien die vader geheylicht, ende in dye werelt ghesonden heeft, Ghy lastert God, om dat ic segge, ic ben Gods sone,

37

En doen ic die wercken mijns vaders niet, so en gelooft mi niet,

38

Maer doe ickse so ghelooft doch die wercken, wildi mi niet gheloouen, op dat ghi kent ende ghelooft, dat die vader in mi is, ende ick inden vader. *

39

Sy sochten hem weder te vanghen, maer hi ontghinc hen wt haren handen,

40

ende tooch weder ouer op gheen side der Iordanen, in die plaetse daer Ioannes te voren gedoopt hadde, ende hi bleef aldaer.

41

Ende veel quamen tot hem ende seyden, Iohannes en dede gheen teeken, Maer al dat Ioannes van desen geseyt heeft dat warachtich is,

42

ende aldaer gheloofdender vele in hem.