Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een ander openbaringhe waer in Serubabel sterck ende manlijck ghemaect wort, Hoe wel des volcx weynich ende oock cleyn si. Het sal nochtans gheoeffent worden, ende hem en sal nyemant wederstaen. Die rechte bediedinghe ende verborgentheyt reyct op Christum. | |
1Ga naar margenoot+ENde die Enghel quam weder die te voren met my gesproken hadde. Ende hi wecte mi op, ghelijc als een die wt den slape ghewect wort, | |
2Ende hy sprac tot mi, Wat sietstu? Ic antwoorde, Ic aenschoude. Ende siet daer stont eenen candelaer gansch gulden met een schale daer bouen op, daer seuen lampen aen waren, ende oock seuen pannen oft inghieters, aen elcke lampe. | |
3Twee olijfboomen stonden daer bi, deene op die rechte side der schalen, ende dander ter slincker side. | |
4Ende ick antwoorde ende seyde totten Engel, die met mi sprack, Mijn HEre wat bedieden dese dinghen? | |
5Ende die Enghel antwoorde, Ende sprac tot my. En weet ghi niet wat dese dinghen bedieden? Ick seyde Neen ick mijn HEre. | |
6Ende hy antwoorde, ende sprack tot my. Dit is des HEREN beueel tot SeruBabel, te weten alsoo, Het en sal noch door heyr, noch door cracht, Mer door mijnen geest gheschieden seyt die HERE der heyrscharen, | |
7Wye bistu, du groote berch, dye door Serubabel een effen veldt worden moet, Ende sal oproeren den eersten steen datmen roepen sal. Gheluck daer toe, Gheluck daer toe. | |
8Ende dat woort des HEREN ghesciede tot my ende sprac. | |
9Ga naar margenoot+Die handen SeruBabels hebben desen huyse dat fundament geleyt, sine handen sullent oock volmaken, Op dat ghy weet, dat my die HERE tot v ghesonden heeft, | |
10Want wie isser dye dese cleyne daghen veracht? Inden welcken men doch verblijden ende sien sal, Ga naar margenoot+ dat sine mate oft waterpasse in SeruBabels handen si (metten seuenen) welcke des HEEREN ooghen sijn, die die ganssche werelt doorsien. | |
11Doen antwoorde ick ende sprack tot hem. Wat bedieden dan die twee olijfboomen ter rechtere ende ter slincker siden des candelaers? | |
12Ende ick sprac weder tot hem, Wat sijn die twee olijftacken, die bi die twee gulden snutters staen, daermen mede afbreeckt? | |
13Ende hi antwoorde my. En weet ghy niet wat dese bedieden? Ick sprac, Neen mijn HEre. Doen seyde bi, Dat sijn twee oly kinderen, Die welcke byden Heerscer der gantscher werelt staen. |