Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Hi bescrijft dat iammerlijc ongeual, dat ouer den Coninck Iuda soude gaen, Ende daer mede verhaelt hi dat stout ghewelt, ende vermetentheyt der coningen ende Vorsten.

Dat .xix. Capittel

1

⁺MAect een clage ouer die Vorsten Israels, ende segt,

+ A vers 1

2

Waeromme leyt v moeder de leeuwinne tusscen die leeuwen, Ende brengt haer iongen op onder die ionge leeuwen welpen?

3

Eenen van dien heeft si opgebracht, ende die wert een grouwelijcke leeuwe, die hem gewende die lieden te verschoren ende te verslinden.

4

Doen dat die heydenen van hem hoorden, so vinghen si hem in hare grachten, ende voerden hem in ketenen in Egypten lant.

5

Doen nv die moeder sach, dat haren hope verloren was. So nam si een ander van haren iongen, ende voede eenen leeuwe daer van.

6

Doen die onder dye leeuwen wandelde, so wert eenen veruaerliken leeuwe die gewende hem ooc die lieden te verscoren ende te eten.

7

Hi verderfde haer huysen ende steden, dattet lant ende so wat daer in was, van die stemme sijns brullens, hem veruaerde.

8

Doen leyden haer die heydenen rontomme hem wt alle landen, ende worpen een net ouer hem, ende vinghen hem in haer cuylen,

9

Ende si stieten hem in een gyoole, ende voerden hem in ketenen gebonden totten coninc Babel, Ende men liet hem bewaren, Also dat sine stemme nyet meer gehoort en worde, op die bergen Israels.

10

Dijne moeder was gelijc eenen wijnstock aen dat water geplant, ⁺ Ende hare vruchten ende rancken wiessen vanden grooten water,

+ B vers 10

11

dat sine rancken so sterck werden, dat si tot Heeren scepters hadden moghen gemaect worden, Ende wert seer hooch onder den rancken.

12

Ende doen men sach dat hi so hooch ende so veel rancken hadde, doen wert hi in thoornicheyt ter aerden neder geruyscht ende geworpen, Den oogsten wint verdorrede sine vruchten,

13

ende sine stercke rancken worden gebroken, dat si verdorreden ende verbrant worden, Mer nv is si geplant inder woestijnen, in eenen drooghen dorstigen lande.

14

Ende daer is een vier wtgegaen van hare stercke rancken, dat verslindet haer hare vruchten, alsoo dat aen haer gheen stercke rancken meer en sijn, die tot eens Heeren scepter dienen mochten, Dat is een clagelijc ende iammerlijc dinck.