Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hi waerschout dat volc, dat si den heydenschen insettingen niet aen en hanghen, Ende bewijst hoe ydel dat is beelden te maken ende die te eeren in die stede des warachtighen leuendighen Gods. | |
2Also seyt die HERE, Ghi en sult der heydenen wijse niet leeren, Ende ghi en sult v niet verscricken van die teekenen des hemels, gelijc als die heydenen haer vreesen, Want der heydenen Goden en sijn niet dan ydelheit, | |
4ende hi ouertrecse met siluere, ende gout, ende hi maectse vast aen met naghelen ende hameren, op dat si niet om en vallen. | |
5Het en sijn anders niet dan pilaernen ouertoghen, Si en connen niet spreken, Men moetse ooc dragen, want si en connen nyet gaen, Daeromme en sult ghi voor haer niet vreesen Want si en connen noch helpen noch schade doen. Maer die HEERE en is nyemanden ghelijc, | |
6Ghi sijt groot, ende dijnen name is groot, ende ghi contet metter daet bewijsen. | |
7Ga naar margenoot+Wie en soude v niet ontsien Welcke coninc der heydenen en soude v niet gehoorsaem sijn? Want onder alle die wijsen ende heydenen ende in alle conincrijcken en is dijns nyemant ghelijcke, | |
8Si sijn altemael narren ende dooren, Wandt een hout moet ymmer eenen ydelen Godsdienst sijn, | |
9dye silueren platen brengtmen van opten meyr herwaerts, ende tgout van Vphas door den meester ende goutsmit toe bereet. Geele side ende purpur (oft schaerlaken) trectmen haer aen, Ende also is dat werc aller haerder | |
[pagina *]
| |
wijsen, deen metten anderen. | |
10Maer die HERE is een gerechte God, een leuendige God, een eewige coninc, Van sinen thoorne beeft dat aertrijc ende die heydenen ende connen sijn dreygen nyet verdragen. | |
11Daerom segt nv tot haer also, Dye Goden die den hemel ende die aerde niet ghemaect en hebben die moeten vander aerden onder den hemel vernielt worden. | |
12Mer hi heeft dat aertrijcke door sijn cracht gemaect ende des werelts omganck bereet door sine wijsheyt, ende den hemel wtghebreet door sine verstant. | |
13Ga naar margenoot+Wanneer hi sijn stemme hooren laet (oft dondert) so coemt daer een groot water te samen onder den hemel, inder lucht, ende trect den neuel op vanden eynde der aerden, Hi maect den Ga naar margenoota blixem inden regen, Ende hy doet den wint comen wt heymelijcke plaetsen. | |
14Alle menschen sijn narren met haerder const, Ende alle beeltgieters bliuen bescaemt met haren beelden, Want hare Godekens ende beelden sijn ydel bedroch, ende si en hebben geen leuen. | |
15Die ydele werckmeesters selfs ende haer werck, dat si in ydelheit gemaect hebben sullen tsamen vergaen, als si versocht sullen worden. | |
16¶ Mer also en is hi niet die Iacobs scat is, Mer hi is de ghene diet al gescapen heeft. Ende Israel is sijn erfdeel, Sinen name is die HERE der heyrscaren. | |
17¶ Doet dijne neeringe (ende scande) wech wt den lande, ghi die noch wonet in die vaste steden. | |
18Want alsoo seyt die HERE, Siet, ic wil die inwoners des lants, teenenmael verstooten, ende rontom sollen, dat sijt voelen sullen. | |
19Ach mijns iammers ende hertsen leedts, mer ic dencke tis mijn plage, Ic moet lijden, | |
20Ga naar margenoot+Mijn tente is verwoest, ende alle mijn zeelen sijn gebroken, Mijne kinderen sijn wech, ende daer en is niet meer ghebleuen, Nyemant en richt mijn tenten weder op, ende mijn boeyen en slaet nyemant weder op, | |
21Want dye Herders sijn narren geworden, ende si en vraechden na den HERE niet Daerom en connen si ooc niet rechts geleeren, Maer si verstroyen die cudden. | |
22Siet daer comt een gecrijsch herwaerts, ende een groot beuen wt den lande vandt Noorden, dwelcke die steden Iuda verwoesten sal, Ende tot wooninghen der draecken worden sullen. | |
23Ic weet O HERE dat des menschen doen in sijnder macht niet en staet. Ga naar margenoot+ Ende ten staet ooc in niemants vermoghen sine weghen te leyden, sine screden oft ganghen te richten. | |
24Daeromme castijt my, O HERE, nochtans in ghenaden ende niet in dijnen grimmighen toorne, op dat ghi mi niet geheele te niet en maect, | |
25Mer stort dijnen grimmighen toorne wt ouer die Heydenen, die v niet en kennen, ende ouer die volcken, die dijnen name niet aen en roepen, Ga naar margenoot+ Wandt si hebben Iacob opgegeten ende verslonden, si hebben hem te nyet ghemaect, ende sijn wooninghe verwoest. |
|