Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdHier begint die propheet te vercondigen die verlossinge Israels, wt die Babiloonsche geuangenisse, niet alleen die, mer ooc daer bi door een ghestelijcke verstant die verlossinghe, die door Cristum allen gelouigen gescieden sal, ooc bescrijft die propheet hier des menscen nyetheydt, ende die hoochste macht, ende ghewalt Gods, dyen si vertoornt hadden, op dat hise also tot berouwe ende beteringhe mocht verwecken. | |
2spreeckt met Hierusalem vriendelijcken, ende predict haer, dat hare ridderschappe een eynde heeft, want haer misdaet is vergeuen, want si heuet dubbel vander hant des HEREE ontfangen om alle haerder sonden wille. | |
3Daer is een stemme des predicants inder woestine, die bereyt den HERE den wech. Ga naar margenoot+ Maect opten velde een effen bane onsen God, | |
4men verhoge alle dalen, Ende men vernedere alle berghen ende houelen ende men make effen, alle dat ongelijc is, ende soo wat cromachtich is, tot eenen slechten velde, | |
5want die Ga naar margenoota heerlicheit des HEREE sal geopenbaert worden, ende alle vleesch tsamen onder malcanderen sal sien, dat den mont des HEREN gesproken heeft. | |
6Daer sprac een stemme, predict, ende ick seyde, wat sal ic prediken? Doen seide si, alle vleesch is hoy ende alle sine goetheyt (oft schoonte) is ghelijc eene bloeme opten velde, | |
7want dat hoy (oft gras( verdorret, die bloeme valt af, want des HEREN Ga naar margenootb geest oft adem) blaest daer in. | |
8Ia dat volcke is hoy, dat hoy verdorret, die bloeme valt af, mer dat woort onses Gods blijft in die eewicheyt | |
9† O du Sion predicarsse, climt op eenen hooghen berch. O du Hierusalem predicarinne verheft uwe stemme met crachte, verheft v, ende en vreest nyedt, segghet den steden Iuda, Ga naar margenoot+ siet, daer is uwe God, | |
10want siet, die HEERE Sebaoth comt gheweldelijck, ende sinen arme sal regneren, siet, wat hy gheuen sal, dat selue is bereet. Ende dat hi loonen sal dat is al voor hem, | |
11hi sal sijn cudde weyden, gelijc als een herder, hi sal die lammerkens in sinen arme vergaderen ende die selue voor sinen boesem dragen, ende die dragende moederen sal hi verschoonen | |
12Wye metet die wateren metter vuyst? ende vattet den hemele metter spannen? ende begrijpet met drie vingheren die aerde? ende weghet die berghen met eenen ghewichte? ende dye houelen met eender wdge? | |
13Wie onderwijst den gheest des HEEREN ende welcke raet geuer leert hem, | |
14wyen vraecht hi om raet? die hem verstandt gheue, Ga naar margenoot+ ende leere hem den wech des rechts? ende dye hem die kennisse leere, ende wijse hem den wech des verstandts? | |
15siet die heydenen sijn geacht (bi hem) ghelijc als eenen droppe teghen eenen vollen eemer. Ende (si worden by hem gherekent) ghelijck dat weynichsken dat die waghe ouer weecht, siet, dye eylanden sijn ghelijck een stubbeken inder sonnen, | |
16Die Lybanus | |
[pagina *]
| |
waer hem te cleyn tot eenen viere, ende sine dieren te luttel totten brantoffer. | |
17Alle heidenen en sijn tegen hem niet ia enckel woest ende leech bi hem gheacht * | |
18Wien wilt ghi dan God na beelden? Oft wat gelijckenisse wilt ghi hem maken? | |
19Ga naar margenoot+Die meestere giet wel een beelt, ende die goutsmit ouerdecket met gout, ende hi maect silueren ketenen daer aen, | |
20desgelijcken soo wie een arme Hefoffer vermach, die verkiest een hout dwelcke niet en verroert, ende hi soeckt eenen subtijlen meester daer toe, die een alsulcken beelt make, dwelcke dueren mach, | |
21en weet ghi niet? en hoort ghi niet? en ist v niet voormaels vercondicht? en hebt ghy nyet verstaen van beginne der aerden? hi sit bouen opten omganc der werelt, | |
22ende die daer in woonen sijn ghelijck als sprinchanen (bi hem) Hi die den hemel wtreckt als een dun velle, ende die selue ghelijck als een tente wt breet, | |
23daermen inne woont Dye de Vorsten te niet maect, ende die Richters opter aerden ydel maect | |
24gelijc oft haren stamme noch plante, noch saet, noch wortelen inder aerden en hadde, ia dat si oock waer daer eenen windt onder haer waeyt, verdorren, ende dat haer eenen draeywint ghelijc als stoppelen wech neemt, | |
25wien wilt ghi nv mi dan ghelijc maken (oft na beelden) dien ic gelijc sijn mach? spreect die heylige | |
26Heft op uwe oogen in die hoochte ende siet, wye heeft sulcke dinghen gheschapen? Ga naar margenoot+ ende hi brengt haer ghetal daer wt, Ga naar margenoot+ die haer alle met namen roept, sijn vermogen, stercte, ende cracht is soe groot, dattet ooc aen eenen niet gefaelgeren en can. | |
27Waeromme spreecstu dan Iacob, ende oock du Israel segste? Mijnen wech is den HERE verborgen, ende mijn God en weet niet van mijn oordeele? | |
28en weet ghi niet? en hebt ghi niet ghehoort dat die HERE die eewige God, die die eynden der werelt gescapen heeft, niet moede noch mat en worde? Sijn wijsheit is ongrondeerlic, Ga naar margenoot+ | |
29hi gheeft den moeden cracht, ende stercte genoech den onuermogenden, | |
30die ionge ghesellen worden moede ende mat, ende die mannen vallen. | |
31Mer die opten HERE verwachten, dien wort die cracht vermeerdert, dat si op varen met vlogelen gelijc een arent Ia dat si lopen ende niet moede en worden, ende dat si wandelen connen ende niet flau en worden. |
|