Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdHiskias wert ter doot toe cranc, mer die HERE verlangde hem dat leuen .xv. iaer. | |
1Ga naar margenoot+† OP dye tijt werdt Hiskia ter doot toe cranck, Ga naar margenoot+ ende die Prophete Iesaia die soone Amoz quam tot hem, ende seyde tot hem, also seyt die HERE, beschict v huys, want ghi sult steruen, ende niedt leuendich blijuen. | |
2Doen keerde Hiskia sijn aensicht totter wantwaerts, ende hi aenbadt den HERE, ende seyde, | |
3och HERE gedenct doch, hoe ic gewandelt hebbe inder waerheit met een volcomen herte. Ende ic hebbe gedaen soo wat v behaecht heeft, ende Hiskia weende seere [afbeelding] Ga naar margenoot+ Doen gesciede dat woort des HEREN tot Iesaiam, Ga naar margenoot+ ende seyde, | |
4gaet henen ende segt Hiskia, | |
5also spreect die HERE die God dijns vaders Dauids. Ic hebbe dijn gebet gehoort, ende dine tranen gesien, siet ick wil tot dijne daghen noch vijfthien iaren toe doen, ende ic wil v ende dese stadt verlossen vander handt des conincx tot Assirien, | |
6ende hebt dit tot eenen teeken voor v vanden HERE, dat die HERE sulcx doen sal als hi gesproken hadde, | |
7siet, ic wil die schaduwe des sonnen wijsers Ahas, thien graden achterwaerts trecken, ouer die welcke si gegaen was, | |
8also dat die sonne thien linien te rugghe lopen sal aenden wijser ouer die welcke si geloopen is. * | |
10Ga naar margenoot+ICk sprack, nv moet ick totter poorten der hellen varen, doen ic noch langer dachte te leuen. Ic moet mijn ouergebleuene iaren gemissen | |
11Ic sprac, nv en mach ick nyet meer | |
[pagina *]
| |
sien den HERE, ia den HEERE inden lande der uender. Nv en mach ic niet meer schouwen die menscen bi den ghenen die haren tijt leuen | |
12Mijnen tijt is daer henen, ende van mi wech ghedaen, gelijc eens herders hutken. Ende hi scoort mijn leuen af, ghelijc als een weuer Hi breect my af als eenen dunnen vadem Du eyndest my den dach voor den auont | |
13Ick dacht och mocht ic totten morgen toe leuen. Mer hi breect my alle mijn gebeent, gelijc eenen leeuwe Want du voleyndest mi den dach voor den auont | |
14Ick piepte ghelijc een Craen ende Swaluwe, ende steende gelijc als een duyue. Ic verhief mijn oogen in die hoochte, dat si my wouden breken Och HERE ic lijde noot, wilt mi doch vertroosten | |
15Ga naar margenoot+O hoe blidelic wil ic spreken, want hijt my toe gheseyt heeft, ende hi doetet oock. Daeromme wil ick hem dancken alle mijn leue daghen, voor sulcke bedroeffenisse mijnder sielen. | |
16HERE daer van leeftmen, ende dat leuen mijns geests staet geheelic in dat selue Want ghi legghet mi in slape, ende ghi maect mi leuendich | |
17Siet, om vredes wille was my zeer bange Mer ghi hebt mijn siele ter herten genomen, op dat si niet en soude bederuen. Wandt ghi hebt alle mijne sonden achter dijnen rugge gheworpen | |
18Want die helle en louet v niedt, alsoo en prijst v ooc die doot niet. Ende die inden graue varen, Ga naar margenoot+ en wachten op uwe waerheyt niet | |
19Mer alleen die leuende louen v, gelijc als ic nv doe Die vader sal den kinderen dijne waerheyt te kennen gheuen. | |
20O HERE helpt mi, so willen wi mijne liedekens spelen, so lange als wi leuen inden huyse des HEREN | |
21Ende Iesaias beual, datmen een plaester van vighen soude nemen, ende die op sinen droes (oft sweer) soude leggen, op dat hi gesont mochte worden. | |
22Doen sprac Hiskia, o welcken teeken is dat? dat ic op in dat huys des HEREN gaen sal? |
|