Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Die propheet straft dat volck Gods dat si by den heydenen ende godloosen troost ende hulp soecken. Ende dat si den HERE haren God niet en betrouwen. Een bescriuinge der macht des thoornighen Gods.

Dat .xxx. Capittel.

1

⁺WEe den afuallenden kinderen seyt dye HEERE, die sonder mi te rade gaen, ende sonder mijnen geest bescherminge soecken, om te hoopen die eene sonde ouer dandere,

+ A vers 1

2

dye henen aftrecken in Egipten, ⁺ ende en vragen mijnen mont niet, op dat si haer stercken mogen metter macht Pharao, ende haer bescudden mogen onder die schaduwe Egipti,

+ Esaias. xxix. iiij.Reg. xviij.

3

Want die stercte van Pharao sal v tot schande comen. Ende dat bescutsel onder die schaduwe Egypti tot eenen spotte.

4

Vwe Vorsten zijn wel tot Zoan geweest, ende uwe ambassaten tot Hanes.

5

Mer si moeten nochtans alle tot schande comen vanden volcke dat haer nyedt nut en can gesijn, noch tot hulpe, noch anders oock profitelijc, mer slechts tot scande ende spot

6

Dit is den last ouer die dieren die tegen suyden reysen, onder den welcken sijn leeuwen ende leeuwinnen Ia aderen ende vierige vliegende draken, inden lande der droeffenissen ende des ancxts. Si voeren haer goet op die volle ruggen, ende hare scatten op des kemelen bulten totten volcke dat hen niet nut en can gesijn.

7

Want Egipten is niet, ende haer helpen is te vergeefs. Daeromme predike ic daer van also, Die Rahab salt wel laten.

8

Daerom gaet nv henen, ende scriuet haer voor op een tafele, ende teekenet in eenen boecke, op dattet si een eewich ghetuygenisse, op die toecomende tijdt,

9

Want het is een ongehoorsaem volc, ende kinderen die niet en betrouwen, die niet hooren en willen dye wedt des HEREN.

10

Mer si seggen totten sienders, Ghi en sout niet sien. Ende totten Scouwers oft Propheten, Ghi en soudet niet scouwen, tghene dat recht is, Mer prediket ons sachte dinghen, aensiet onse boeuerije.

11

Wijket vanden wege. Maect v vander bane. Laet den heyligen Israels ophouden bi ons.

12

Daerom spreect die heylige Israhels alsoo, Aengesien dat ghi dit woort verwerpt, ende betrouwet den verkeerders ende verlaet v op die verleyders,

13

⁺daeromme sal v alsulcke onduecht beclijuen, gelijc als een rete in eender hooger mueren, Wanneer die begint te rijselen so valtse bottelijcken ende onuersiens neder, ende vermorselt.

+ C vers 13

14

Gelijc als eenen aerden pot tot pletter gheworpen wort, Ia datmen hem verstoot ende en spares niet datmen ooc niet een stuc van sinen scheruen en vindet, daermen vier in halen mach vanden heert, ofte water in scheppen conste wt der fonteynen.

15

Want also spreect de HERE, HERE die heilige in Israel. Als ghi ^a stille blijft, so worde v geholpen, door stille sijn ende hopen, so sult ghi sterc worden

a Stille sijn, dat is den toren aflaten ende versoeten, ende den moet vercoelen Aba. ij d

16

mer ghi en wilt niet ende segt neen, maer op peerden willen wi vlieden, ende daeromme sult ghi vluchtich zijn. Op snelle peerden willen wi rijden, daeromme sullen uwe veruolgers v verrasscen,

17

want uwer duysent sullen vluchten voor eens mans schelden, ia voor vijue sult ghi alle vlieden, tot dat ghi ouerblijft als eenen mastboom op eenen berch ende gelijc als een baniere op eenen houele.

18

Daeromme verwacht die HERE, op dat hi uwer genadich si, ende verheft hem, op dat hi dijnre ontfermen soude, want die HEERE is een God des ^b gerichts. Wel allen den ghenen die sijnder verwachten

b Gherichte is hier dye rechtuerdicheydt daer God die HERE af is.

19

Want dat volc Sion sal te Ierusalem woonen, ghi en sult niet meer weenen, hi sal dijnder genadich sijn want als ghi roept, ende so haest als hijt hoort, soo sal hi antwoorden,

20

Ende die HERE sal v inder bedroefheyt broot, ende inder ancxte water geuen, wandt hi en sal dijnen leermeester niet wech laten vlieghen, maer uwe oogen sullen dijnen leermeester sien,

21

ende dijne ooren sullen dat woort hooren achter v segghen. Dit is den wech, den seluen gaet, anders noch ter rechter hant noch ter slincker.

22

Ende ghi sult ontwijen uwe versiluerde beelden ende die gulden cleederen uwer godekens.

Ende ghi sultse wech worpen gelijc een vuyl vodde, ende tot haer segghen.

Her wt,

23

so sal hi dan dijne saet dat ghi opten acker gesaeyt hebt, regen geuen, ende broot van des ackers incomen, dattet selue oueruloedich ende ghenoech sijn sal. Ende dijne vee sal hem tot dier dijt in ruyme beemden weyden,

24

die ^c osschen ende muylen die den acker bouwen sullen ghoet voedere eten, dwelcke metten wanne wel geweystert is.

c Bi den ossen verstaetmen die predicanten, die de suuer scrift prediken i.Cor ix

25

Ende daer sullen van alle groote bergen, ende van alle grote houelen gedeelde waterstromen vlieten totter tijt des grooten strijts, als die toornen vallen sullen,

26

Ende der manenschijn sal gelijc sijn der sonnenschijn, ende der sonnenschijn sal seuenuoudich sijn, gelijc dat schijn van seuen daghen, Tot dier tijt sal die HERE tghene dat ghebroken is sijns volcx verbinden, ende sine wonden heelen.

27

Siet, des HEREN ^d name coemt van verre, sinen toorne bernet, ende is swaer van last, sine lippen zijn vol van gramscappen, ende sine tonge ghelijc een verteerende vier.

d Name is hier zijn heerlicheyt. mar. xvi d.

28

Ende sinen adem ghelijc als een wateruloet die ten haluen aenden halse reycket om te verstroyen die heydenen, tot dat si tot niet gedaen worden, ende dye volcken met eenen toorne in haren kinnebacken, herwaerts ende ghins drijuen,

29

Dan sult ghi weder singhen gelijc inder nacht van eenen heyligen feeste, ende v van hertsen verblijden, alsmen metter pijpen gaet totten berge des HEEREN totter steenrootsen Israels,

30

Ende die HEERE sal sine heerlijcke stemme laten clincken, datmen sie sinen wtgherecten arme, met thoornighen dreyghen, ende metten vlammen des verteerenden viers, met stercken regen, ende met haghel,

31

want

[p. *]

Assur sal verscricken, van die stemme des HEREN, die hem met der roeden slaen sal,

32

want die roede sal gheheel door dringen ende wel treffen. Als die HEERE haer ouer hem sal laten gaen, met trommen ende herpen, ende ouer al tegen haer strijden.

33

Want dyen gracht is van ghisteren bereet, ia dye selue is oock den coningen bereet, diepe ende wijt genoch. So is ooc die wooninge daer inne, des viers ende houts een groote menichte des HEREN adem sal die aensteken, gelijc als swauel oft soluerbeken.