Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina *]
| |
Hier beghint die Propheet Iesaia.[afbeelding] | |
¶ Die Propheet straft dat volck Israels, Ende hi hout haer hare Gods verachtinghe voor, ende vercondicht hare toecomende schade, ende Goods straffinghe | |
1DDit Ga naar margenoot+ is dat Ga naar margenoota gesichte Iesaie des soons Amoz dwelhe hy sach van Iuda ende Hierusalem, inder tijt Vsie, Iotkam, Ahas, ende Iehiskia, der Coninghen van Iuda. | |
2Hoort O ghy hemelen, ende luystert toe O ghi aertrijck, Want die HEERE seyt. Ick hebbe kinderen opgheuoedt, ende verheuen, ende si vallen mi af. | |
3Eenen ossche kent sinen heere, ende dye ezel die cribbe sijns meesters. Maer Israhel en bekennet niet, ende mijn volck en heeft gheen verstandt. | |
4O wee des sondighen volcx, Des volcx, van grooter misdaet des booschachtighen zaets, der verderfder kinderen die den HEERE verlaten, Den heylighen in Israhel vertoornen, ende te rugge wijcken. | |
5Waeromme salmen v noch meer slaen? als ghi dies niet dan te meer achterwaerts en gaet? Dat gansce Ga naar margenootb hooft is cranc, dat geheele hert is mat. | |
6Vanden voetsolen aen totten hoofde toe, en isser niet ghesonts aen hem, maer wonden, stramen, ende etterbuylen, die niet vermaeckt noch verbonden noch met olye vercoelt en sijn, | |
7Dijne landt is woest, uwe steden sijn met vier verbrant die vreemde verteeren uwe ackers voor uwen oogen, Ga naar margenoot+ ende is woest, alsoo dattet die vreemde omkeeren, | |
8Ende soo wat daer noch ouerghebleuen is vander dochter Zion, dat is gelijc als een hutken in eenen wijngaert, als een waeckhuysken inden stoppelen, als een stadt die gewonnen is. | |
9In dien ons die HERE Zebaoth niet een weynich ouerblijfsels en hadde gelaten, so waren wi als Sadoma, ende als Gomorra | |
10O ghi vorsten van Sodoma, hoort des HEEREN woordt. Ghi Gomorrijsche volc aenmerckt ons HEREN gheset. | |
11Wat doet die menichte dijnre offerhanden? spreect die HERE. Ic ben sadt vanden brantofferen der rammen, Ga naar margenoot+ ende vanden vetten der ghemesten. Ende ic en hebbe ghenen lust totten bloede vanden verren, lammeren, ende bocken. | |
12Als ghi in comt ende v vertoont voor mi. Wye eyscht sulcx van uwen handen? Om dat ghi oock mijnen voorhof soudt vertreden? | |
13En brenghet niedt meer spijsoffer te vergheefs, Vwe ruecwerck is mi eenen grouwel. | |
14Dye nyeuwe maenden ende Sabbathen diemen wtroept, en vermach ic niet, want si sijn Ga naar margenoota moeyte ende bedwanc Mijn siele is viandt uwer nyeuwer maenden ende iaerghetijden, bouen maten sijn mi die selue verdrietelijc, ick en can niet ghelijden. | |
15Ende al steect ghi dijne handen wt, soo keere ic nochtans mijne ooghen van v, Ende al bidt ghi veel, so en verhoore ic v doch niet, want uwe handen sijn vol bloets | |
16Ga naar margenoot+† Wascht v, reynicht v, doet uwe boosch wesen van mijnen ooghen. Laet af van tquaet, ende leert goet doen, denckt op tghene dat recht is. | |
17Helpt den verdructen, doet den weeskens recht, ende helpt der weduwen saken. | |
18Coemt dan, ende laet ons van tstraffen spreken, spreeckt die HEERE Al waren uwe sonden bloet root, soo sullen si nochtans sneeu wit worden. Ende oft si als roosen verwe root waren, soo sullen si nochtans ghelijck als witte wolle sijn. | |
19Indien ghi mi hooren wilt, so sult ghi des lants goeden ghenieten | |
20Mer ist dat ghy v weygert, ende sijt onghehoorsaem, Ga naar margenoot+ soo sult ghy vanden sweerde ghegheten worden. Want den mont des HERE seytet. | |
21Hoe gaet dat toe? dat die vrome Stadt een Ga naar margenoota hoere gheworden is? Si was vol rechts, Die gherechticheyt woonde daer, maer nv moordenaers Ga naar margenootd | |
22Dijn siluer is schuym gheworden, ende dijnen dranc met water ghemengt. | |
23Dijn vorsten sijn afuallighe, ende der dieuen ghesellen. Si ontfanghen alle gheerne gheschencken ende dencken op ghiften. Den weeskens en doen si gheen recht, ende der weduwen saken en comen niet voor haer | |
24Daeromme spreect die HEERE Zebaoth, dye Machtighe in Israhel. O wee ick moet my troosten door mijne vianden, ende mi wreken door mijne vianden, | |
25ende moet mijne handen teghen v keeren, ende dinen schuym op dalder suuerste vaghen, ende alle dijn tin wech doen, | |
26ende v weder Rechters gheuen, gelijc te voren gheweest sijn, ende Raedtsheeren ghelijck int beginne. Als dan sulstu een stadt der gherechticheyt ende een vrome stadt heeten. | |
27Ga naar margenoot+Zion moet door dat recht verlost worden, ende haer gheuanghen door gherechticheyt, | |
28op dat die ouertreders ende sondaers tsamen met malcanderen te nyeute gaen, ende die den HERE verlaten, vernielt worden. | |
29Want si moeten te schande worden, vanden eycken daer ghy dijne ghenoechte in hebt gehadt, ende beschaemt worden van die houen die ghi v vercoren hebt. | |
30Wanneer ghi sijn sult ghelijck een eycke met dorre bladeren, ende gelijc als eenen hof sonder water. | |
31Als uwe bescerminghe sijn sal ghelijck als werck (oft vlasch( ende haer doen ghelijck een voncke, ende alle beyde tsamen aenghesteken worden, dattet nyemandt en sal connen gheblusschen |
|