Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdIn dit Capittel bewijst die prediker sijn gantsche meyninge recht oft hi eggen woude, Als ick dan allen dinghen die onder der sonnen sijn, geproeft, gedacht, ende ghesproken hebbe, So is dit slot van allen, Datter niet vasters noch gheduerigers en is dan God, ende sijn vonnisse vander ioncheydt op voor ooghen te hebben. | |
[pagina *]
| |
1Ga naar margenoot+SO verblijt v iongelinc in uwer ioncheyt ende laet v herte vrolic zijn in uwer iuecht Doet wat uwer herten lustet ende uwen oogen behaecht, ende weet dat God v om alle dit, voor doordele sal leyden, | |
2Laet den ommoet wt uwer herten, ende doet dat quaet van uwen lichame, want kintsheit ende ioncheit is ydele. | |
3Gedenct ws scheppers in uwer ioncheit, eer dan die quade daghen comen, ende die iaren genaken, daer ghy sult seggen Si en beuallen mi niet. | |
4Eer dan dye sonne ende dat licht, mane, ende sterren duyster worden, ende dye wolcken weder comen na den reghen. | |
5Ter tijt als die bewaerders in huys beuen, ende die stercke hen crommen, ende die molenaers ledich staen, dat haerder soo weynich gheworden is, ende die gesichten door die vensters duyster werden, ende die dueren opter straten ghesloten werden, dat die stemme der molenaren soo lieflijc worde ende ontwaect als die vogel singt, ende hem buygen alle dochteren des sangs, | |
6dat ooc die hoge vreesen, ende ontsien op den weghe, Ga naar margenoot+ als den amandelboom bloeyt, ende den sprinchane verladen wert, ende aflaet alle wellust, want die mensche varet derwaerts, daer hi eewelijc blijft, ende die clagers gaen om op dye strate. | |
7Eer dan den silueren strick wech come, ende dye gulden adere verloope, ende den eemer verleke aenden putte, ende dat dat radt breke aenden putte. Want den stof moet weder totter aerden comen, gelijc hi geweest is, ende die geest weder tot Gode dien hem ghegeuen heeft. | |
8Het is allet geheelijc ydel, sprack die prediker gheheelic ydel. Die selue prediker en was niet alleen wijse, maer leerde dat volc ooc kennisse, ende mercte ende ondersocht, ende stelde vele sproken. Ga naar margenoot+ Hi socht dat hi aenghename woorden soude vinden, ende screef te rechte die woorden der waerheyt. | |
9Dese woorden der wijsen sijn spiese ende nagelen, ghescreuen door dye meesters der ghemeynten, ende van eenen herder ghegeuen, | |
10Wacht v mijn sone, voor andere meer, Want vele boecken makens, en is geen eynde, ende vele predikens maket den lichaem moede. | |
11Laet ons dat eynde alles dincx hooren, Vreest God, ende houdt sine geboden, want dat behoort alle menschen toe, | |
12Want God sal alle werck voor dat oordeel brenghen dat verborghen is, het si goet oft quaet. | |
¶ Eynde des predikers Salomo. |