Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Die reden Agur, des soons Iake. | |
1Ga naar margenoot+DIt sijn die woorden Agur des soons Iake, Leeringhe ende redene des mans Leithiel, Leithiel ende Vchal. | |
2Want ic ben die alder sotste, ende menschen verstant en is niet bi mi, | |
3Ic en hebbe gheen wijsheyt gheleert, ende die kennisse der heylighen en weet ick niet. | |
4Wye climt op ten hemele, ende daelt daer af, Wye vaet den wint in sijn handen, Wie bindet die wateren in een cleet, Wye heeft alle eynden der werelt gesticht, Hoe heet hi, ende hoe heet sine soon, weet ghi dat? | |
5Alle dye woorden Goods sijn doorloutert, ende sijn eenen schilt den ghenen, die daer op betrouwen, | |
6En doet niet tot sinen woorden, op dat hi v nyet en straffe, ende wert lueghenachtich beuonden. | |
8Ydelheyt ende lueghen laet verre van mi sijn, Armoede ende rijcdomme en gheeft mi niet, Mer laet my mijn bescheyden deele daer af nemen, | |
9Ick mocht anders, waert dat ic te sadt worde, verloochenen ende segghen, Wie is dye HERE, Oft waert dat ick te arm worde, mochte ic stelen, ende my aenden name mijns Gods ontgaen. | |
10En verraet den knecht niet tegen sinen heere, Hy mocht v vloecken, ende ghi soudt v besondighen. | |
11Het is eenen aert die haren vader vloect, ende hare moedere niet en seegent. | |
12Eenen aert die hem reyn dunct, ende en is nochtans van sinen dreck niet gewasschen. | |
13Eenen aert, die sine oogen hooch draecht, ende sine oochschele opwaert hout. | |
14Ga naar margenoot+Eenen aert die swaerden voor tanden heeft, Dye met haren kaectanden ete, ende verslint die allendighe inden lande, ende die arme onder die lieden. | |
15Den Eghel heeft twee dochteren, bringt herwaerts, bringe herwaerts. Drie dinghen en sijn niet te versaden, ende dat vierde en seyt niet, het is ghenoech. | |
16Die helle, Der vrouwen buyck, Die aerde en wert niet waters sadt Ende dat vuer en seyt niet, Het is ghenoech. | |
17Een ooghe dat den vadere bespottet ende veracht die moeder te hooren, dat moeten die rauens aen die beken wt picken, ende die ionghe aernen eten. | |
18Drie dinghen sijn mi te wonderlick, ende dat vierde en weet ic niet, | |
19Des aerns wech inden hemel, der slanghen wech opten steen, Des schips wech midden in de zee ende eens mans wech, aen een meysken, | |
20Ga naar margenoot+Also is ooc den wech der ouerspeelderssen, die verslint ende wischt haren mont, ende seyt, Ic en hebbe geen quaet gedaen. | |
21Een lant wert door drie dinghen onrustich, ende dat vierde en macht niet verdraghen, | |
22Een knecht, ist dat hi coninck wert, een sotte, als hi te sadt broots is. | |
23Een viantlijcke vrouwe als si ghetrout wert, ende een maerte als si haerder vrouwen erfgenaem wert. | |
24Vier cleyn opter aerden, ende voorsieniger dan die | |
[pagina *]
| |
wijse. | |
25Die myere een amachtich volck, Nochtans bereyden si haer spijse inden somer, | |
26Canijnen een onsterck volc, Mer het stelt sijn huys in steenrootsen, | |
27Sprinchanen en hebben gheenen coninc, Sy trecken nochtans wt geheelijc met hoopen, | |
28Die spinne hechtet haer met haren handen, ende is inder coninghen palleysen | |
29Drie dinghen hebben eenen fijnen ganck, Ende dat vierde gaet wel. | |
30Die leeuwe machtich onder die dieren, Ende en keeret niet omme voor yemanden. | |
31Eenen hasenwinde van goeden lendenen, ende eenen ramme, Ende die coninc teghen welcken hem nyemant en derre setten. | |
32Doet ghi sottelic, ende verheft v, ende neemt quaet voor, so legt die hant opten mont. | |
33Want alsmen melck stootet, soo maectmen boter daer wt. Ende wie de nuesen druct, die dwingt daer bloet wt. Ende wie die toornicheit verwect, die dwinghet daer twist wt. |