Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+WIe teghen dye straffinghen hardtneckich is, Dye sal onuerhuets verderuen sonder alle hulpe. | |
2Wanneer der gherechtigher vele is, so verblijdet hem dat volck, maer als dye godloose heerschapt, so suchtet dat volck. | |
3Wye wijsheyt bemint, die verblijdet sinen vader, Meer so wye hem met hoeren gheneert werdt sijns ghelts quijt. | |
4Een coninck recht dat lant op door dat oordeele, Mer een ghierighe verderft dat. | |
5Wye met sinen nasten flatteert, dye bereydt een nette tot sinen voetstappen. | |
6Als een quade sondicht so bestrict hi hem seluen, Maer een gherechte verblijt hem, ende heeft ghenoechte. | |
7Dye gherechte bekennet dye sake der armer, Mer die godloose en achtet geen bescheydenheyt. | |
8Die Ga naar margenoota spotters doen wreedelick metter stadt, Ga naar margenoot+ Mer dye wijse stillen die toornicheyt. | |
9Ist dat een wijse met eenen sotte ten oordeele coemt, Hi si gram oft lachghe, so en heeft hi geene rust. | |
10Dye bloetgierige haten den vromen, maer dye oprechtighe soecken sine siele. | |
11Een sotte stort sinen gheest altemale wt, Mer die wijse hout hem in. | |
12Een heere die lust tot luegen heeft, dyes dienaren sijn alle godloos. | |
13Een arme ende woeckenaer ghemoeten malcanderen, Alder beyder ooghen verlicht die HERE | |
14Een coninc die den armen ghetrouwelijck oordeelt, Diens throon sal eewelic staende blijuen. | |
15Roede ende straffinge geeft wijsheyt, Mer een kint hem seluen ghelaten, beschaemt sijn moeder. | |
16Ga naar margenoot+Waer vele godloosen sijn, daer sijn veel sonden, mer die gherechtighe sullen haren valle verleuen. | |
17Castijende onderwijst uwen sone, ende hi sal v vermaken, Ende sal uwer sielen saecht doen. | |
18Als die prophecie wt is, soo vaert dat volc daer henen, Maer wel dien, die die wet vast hout. | |
19Een knecht en laet hem met woorden nyet castijen, Want al verstaet hijt, hi en nemes hem niet ane. | |
20Siet ghi eenen snelle om te spreken, Daer is aen eenen sotten meer hopens dan aen hem. | |
21Wanneer een knecht leckerlick van ioncx op ghehouden wert, Ga naar margenoot+ So wil hi namaels een ioncheer sijn. | |
22Een toornich man beroct kijfagien, Ende een verbolgene doet veel sonden. | |
23Die houaerdicheyt des menschen sal hem vernede-ren, Mer den nederen moet sal eere ontfaen. | |
24Wie met dieuen deel heeft, hatet sijn siele, Hi hooret lasteren, ende en gheeft dat niet te kennen. | |
25Menschen ontsien, bringt te valle, Mer wie hem op den HERE verlaet, die wert bescuddet. | |
26Veel soecken dat aensichte eens princen, Mer elcx oordeele coemt vanden HERE. | |
27Een onrecht man is den gherechten een vereinsen, Ende wie recht van weghe is, die is der godloosens vereynsen. |
|