Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdVanden Coninck Assa. | |
1Ga naar margenoot+ENde Assa dede dat recht was, ende den HERE sinen God wel beuiel, Ga naar margenoot+ | |
2ende hi dede die vreemde outaers wech, ende dye Hoochten, ende brack die calomnen, ende hieu die Boschkens af, | |
3ende liet Iuda segghen, dat si den HERE den God haerder vaders souden soecken, ende doen na dye wet ende gheboden, | |
4Ende hi dede wech wt allen steden Iuda, die Hoochten, die afgoden, | |
5want dat conincrijc was stille om sinent wille. | |
6Ende hi tymmerde vaste steden in Iuda, want dat lant was stille, ende tegen hem en was gheenen strijt inden seluen iaren, Want die HERE gaf hem ruste. | |
7Ga naar margenoot+Ende hi sprac tot Iuda, Laet ons dese steden tymmeren, ende mueren daeromme leyden, ende thoren dueren, ende grendelen oft sloten, te wijle dat lant noch voor ons is Want wi hebben den HERE onsen God ghesocht, ende hi heeft ons rontomme ruste gegeuen. Aldus timmerden si, ende ghinghender gherade toe, | |
8Ende Assa hadde een heyrcracht, die spiessen ende deeghens droegen, wt Iuda drie hondert duysent, ende wt BenIamin die schilden, ende metten bogen consten omme gaen twee hondert ende .lxxx. duysent, ende dese waren alle stercke ruesen. | |
9Serah die More, trock teghen hen met een heyrcracht, duysent mael duysent, daer toe drie hondert waghens, ende quamen tot Maresa toe, | |
10Ga naar margenoot+Ende Assa troc wt tegen hen, Ende si bereyden hen totten strijt int dal Zephats, bi Maresa. | |
11Ende Assa riep aen den HERE sinen God, ende sprac, HERE, bi v en is geen onderscheet te helpen onder vele, oft daer geen cracht en is, Helpt ons HERE onse God, want wi verlaten ons op v, ende in uwen name sijn wi ghecomen tegen dese hoopen, HERE onse God tegen v en vermach geen mensche yet | |
12Ende die HERE plaechde die Moren voor Assa, ende voor Iuda dat si vluchten. | |
13Ende Assa metten volcke | |
[pagina *]
| |
dat bi hem was, iaechden hen na tot Gerar toe. | |
14Ende die Moren vielen, also dat haerder geen leuende en bleef, Mer si worden geslagen voor den HEERE, ende voor sinen heylegher, ende si droeghen seer veel roofs van daer af. Ende hy sloech alle steden rontomme Gerar, want die vreese des HEREN quam ouer hen Ende si beroofden alle steden, want daer was veel roofs in, | |
15Ooc sloegen si die hutten des vees, ende brochten scapen planteyt, ende kemelen, ende quamen weder te Hierusalem. |