Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdDauid telt dat volc in sinen lande, ende daer mede vertoornt hy den HERE ende dat volc wort om sinen wille gestraft. | |
1Ga naar margenoot+ENde die Sathan stont tegen Israel, ende gaf Dauid in dat hi Israel liet tellen, | |
2ende Dauid sprac tot Ioab, ende tot des volcx ouersten, Gaet henen tellet dat volc Israhel, van Berseba aen, tot Dan toe, | |
[pagina *]
| |
ende brenget tot my, dat ick wete hoe vele haerder is, | |
3Ioab sprac, Die HERE doe tot sinen volcke gelijc si nv zijn, hondertmael so vele, Mer mijn Here die coninc, en sijn si nyet alle mijns Heeren knechten? Waeromme vraecht dan mijn heere daer na, waeromme sal een schult op Israel comen? | |
4Ga naar margenoot+Mer des conincx woort ginc voort teghen Ioab Ende Ioab troc wt, ende wandelde door geheel Israel, ende quam te Iherusalem, | |
5ende gaf dat getal des ghetelden volcx Dauiden, Ende des geheelen Israel was elfhondertmael duysent mannen die dat sweert wtrocken, ende Iuda vierhondertmael ende tseuentich duysent mannen, die dat sweert wttrocken, | |
6mer Leui ende BenIamin en telde hi onder dese nyet. Want des conincx woort was Ioab eenen grouwel | |
7Mer dat beuiel Gode qualic, want hi sloech Israel, | |
8Ende Dauid sprac tot Godt Ic hebbe swaerlic gesondicht. Dat ic dat gedaen heb mer nv neemt wech die misdaet ws knechts, waut ic heb wtermaten sottelic gedaen | |
9Ende die HERE sprac met Gad den Siender oft Scouwer Dauid, ende sprac. | |
10Ghaet henen spreect met Dauid seggende, So spreect die HERE, Ic legghe v dryederhande voor. Verkiest v een van dyen dat ic v doe | |
11Ende doen Gad tot Dauid quam, seyde hi tot hem, Soe spreect die HERE, Verkiest v een | |
12weder drie iaren dieren tijt, oft drie maenden vlucht voor uwen wederpartijders, ende oock dat sweert uwer vyanden, dat het v beuange, Ga naar margenoot+ ofte drie dagen dat sweert des HEREN ende pestilencie inden lande, dat die Engel des HEREN in allen palen Israhel bederue, Dus siet nv toe, wat ic antwoorden sal den ghenen die my ghesonden heeft, | |
13Dauid sprac tot Gad. Mi is bouen maten bange. Ic wil in die handen des HEEREN vallen, want sine ontfermherticheydt is seer groot, ende en wil nyedt inder menscen handen vallen. | |
14Doen liet die HERE pestilencie in Israel comen, also dat tseuentich duysent mannen vielen wt Israhel, | |
15Ende God seynde den Engel tot Ierusalem om te bederuen. Ende int verderuen sach die HERE daer in, ende hem beroude dat quaet, ende sprac totten engel den verderuer. Het is genoech, Hout uwe hant op. Die Engel des HEREN stont by den dorschuloere Arnan des Iebusiten, | |
16Ende Dauid sloech sijn oogen op, ende sach den engel des HEREN staen tusscen hemel ende aerde, ende een bloot sweert in sijn hant wtgerect ouer Ierusalem, Doe viel Dauid ende die Ouders met sacken bedeckt op haer aensichte, | |
17Ende Dauid sprac tot Godt en ben icx nyet, die dat volc hiet tellen, Ic ben die gesondicht ende dat quaet gedaen heeft. Mer wat hebben dese schapen gedaen? HERE mijn God laet v hant tegen my ende mijns vaders huys sijn, ende nyet tegen v volc om te plagen. | |
18Ende die Engel sprac tot Gad, dat hi Dauiden soude seggen, Ga naar margenoot+ dat Dauid op gaen soude, ende den HERE eenen outaer oprechten in dyen dorschuloere Arnan des Iebusiten. | |
19Also ginc Dauid op na dat woort Gad dat hi ghesproken had in des HEREN name, als hem Arnan om keerde ende sach den engel, ende sine vier sonen met hem, verstaken si hen. Want Arnan dorschede tarwe. | |
20Als nv Dauid tot Arnan ghinc, | |
21sach Arnan ende wert Dauids gewaer, ende ginc wten dorschuloere, ende aenbede Dauid met sinen aensicht ter aerden. | |
22Ende Dauid sprac tot Arnan, geeft my ruymte inden doorschuloere, dat ic den HERE eenen outaer daer op timmere, om volle gelt sult ghi hem my gheuen, op dat die plage vanden volc ophoude, | |
23Arnan sprack tot Dauid. Neemt v, ende mijn here dye coninck make so het v belieft. Siet, ic gheue dat runt totten brantoffer, ende dat wagen gescerre tot hout, ende tarwe tot spijsoffer, allet geue ict. | |
24Mer die coninc Dauid sprack tot Arnan, Niet also, mer om sijn volle ghelt wil ict coopen. Wandt ic en wil nyedt dat v is nemen voor den HERE, ende om nyet brantoffere doen. | |
25Also gaf Dauid Arnan om die ruymte, ghulden sikels in gewichte ses hondert, | |
26Ende Dauid timmerde den HERE aldaer eenen outaer, ende offerde brantoffer ende dootoffere. Ende doen hi den HERE aenriep, verhoorde hi hem door tvier vanden hemel, opten outaer des brantoffers, | |
27ende die HERE sprac totten engel, dat hi sijn sweert in sijn sceyde soude keeren. | |
28Terseluer tijt, doen Dauid sach dat hem dye HEERE verhoort had, op die plaetse Arnan des Iebusiten, plach hi aldaer te offeren. | |
29Want die wooninge des HEREN, die Mose inder woestinen gemaect hadde ende der brantofferen outaer, was die tijt inder Hoochten tot Gibeon, | |
30Mer Dauid en conste niet wech gegaen voor dye selue God te soecken, soe was hy veruaert voor dat sweert des Engels des HEREN, | |
31ende Dauid sprac, Hier sal dat huys Gods des HEEREN zijn, ende dit den outaer tot eenen brantoffer Israhel. |