Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Dauid telt dat volck, hi vertoornt daeromme den HERE, ende hi wort ooc om dies wille ghestraft

Dat .xxiiij. Capittel

1

ENde die gramscap des HEREN verbalch weder tegen Israhel ende ghaf Dauiden in onder hen, dat hi sprack, gaet henen, telt Israel, ende Iuda,

2

ende die Coninc sprac tot Ioab sinen velthooftman ⁺ Gaet rontomme in allen stammen Israhel, van Dan tot Berseba toe ende tellet dat volc, ⁺ op dat ic wete hoe vele datter is,

+ A vers 2

+ par. ij.a

3

Ioab sprac totten coninc, De HERE v God, doe tot desen volcke, also het nv is noch hondertmael so vele, dat mijn Here die coninc sijnder oogen lust daer aen sie, Mer wat heeft mijn here dye coninc lust tot deser saken?

4

Mer des conincx woort ginc vore tegen Ioab, ende den hooftlieden des heyrs.

Also troc Ioab wt, ende die hooftlieden des heyrs vanden coninc, dat si dat volc Israel souden tellen

5

ende si gingen ouer die Iordane, ende legerden hen te Aroar, ter rechter hant der stat, die aen de beke Gath leyt, ende te Iaeser,

6

ende quamen tot Gilead, ende int nederlant Hadsi, ende quamen tot Dan Iaan, ende om Sidon henen,

7

ende quamen totter vaster stadt Tyro, ende allen steden der Heuiten, ende Cananiten, ende quamen wt aen dat zuyden Iuda, tot Berseba,

8

⁺ende trocken dat gehele lant omme, ende quamen nae neghen maenden ende twintich dagen te Ierusalem,

+ B vers 8

9

Ende Ioab ghaf den coninc die summa des volcx, dat ghetelt was Ende in Israhel waren achthondertmael dusent starcke mannen, die dat sweert wt trocken, ende in Iuda, vijfhondertmael dusent mannen

10

Ende dat herte sloech Dauiden, doen dat volc getelt was, Ende Dauid sprack totten HERE. Ick hebbe swaerlic gesondicht, dat ic dat ghedaen hebbe, ende nv HERE, neemt de misdaet ws knechts wech, want ic heb zeer sottelijc gedaen,

11

Ende doen Dauid des morgens vroech op stont, so quam dat woort des HEREN, tot Gad den propheet, Dauids siender ende sprac, Ghaet henen ende spreeckt, met Dauid,

12

Aldus spreeckt die HERE, driederley brenghe ic tot v, Verkiest v daer een, dat ic v doe.

[p. *]

13

Gad quam tot Dauid, ende bootscaptet hem, ende sprac tot hem, Wilt ghi dat drie iaer dieren tijt in v lant come? ⁺ oft dat ghi drie maenden voor v vyanden vluchten moet, ende dat si v veruolgen? oft dat drie dagen in dijnen lande pestilencie si? Aldus beraet v ende siet wat ic weder seggen sal den ghenen die mi gesonden heeft.

+ da. xiij.c i.pa. ij.b

14

Dauid sprac tot Gad, Mi is seer bange, Mer laet mi in die hant des HEREN vallen, want sine ontfermherticheydt is groot,

15

Ick en wil inder menschen handen niet vallen.

Aldus liet die HEERE pestilencie in Israel comen, van des morgens aen totter gesetter tijt toe, also dat vanden volcke sterf, van Dan tot Berseba toe, tseuentich duysent mannen.

16

Ende doen die engel sine hant wtstrecte ouer Ierusalem, dat hise bederuen soude, so beroudet den HEERE ouer dat quaet, ende sprac totten Enghel, totten bederuer int volc, Het is genoech, hout uwe hant nv op, Maer die Engel des HEREN was byden dorschuloer Aranena, des Iebusiten,

17

Maer Dauid doen hi den Engel sach die tvolc sloech, sprac hi totten HERE Siet, ic heb gesondicht, ic heb die misdaet gedaen, wat hebben dese scapen gedaen? Laet v hant tegen mijns vaders huys sijn.

18

Ende Gad quam tot Dauid, ter seluer tijt, ende sprac tot hem, Gaet opwaerts, ende rechtet den HEERE eenen outaer op, ⁺ in dien dorschuloer Aranena, des Iebusiten.

+ D vers 18

19

Aldus so ginc Dauid opwaerts, soe Gath gheseyt, ende die HERE gheboden hadde.

20

Ende doen Aranena hem omme keerde, sach hy den coninc met sinen knechten tot hem gaen, ende aenbadt op sijn aensicht ter aerden ende sprack,

21

Waeromme coemt mijn heere die coninc tot sinen knechte. Dauid sprac, Om te coopen van v dien dorsuloere, ende den HERE eenen outaer te tymmeren, dat dye plaghe vanden volcke op houde.

22

Mer Aranena sprac tot Dauiden, Mijn here die coninc neme ende offere, Siet daer is een rint, tot een brantoffere, ende sledden, ende ghereetscap van ossen totten houte,

23

Aranena gaft den coninc al, Ende Aranena sprac totten coninc, Die HERE v God laet v hem aengenaem sijn,

24

Maer die coninc sprac tot Aranena, also niet, Mer ic wilt v af coopen om sijn gelt, Want ic en wil den HERE mijnen God gheen brantoffer doen, dat ick om niet hebbe, alsoo cocht Dauid dien dorschuloer ende dat runt om vijftick sickelen siluers,

25

ende timmerde den HERE aldaer eenen outaer ende offerde brantoffer ende doodtoffer, ende dye HERE werdt den lande versoent, ende die plaghe hielt op vanden volcke van Israhel.

Hier eyndet dat tweede boeck Samuel, oft der Coninghen.