Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdDauid wert vanden Siphers den Coninck Saul ghewesen die sinen legher ghemaeckt hadde in Gibeath Hachila, Dauid vint Saul slapende, ende als hem Abisai doorsteken wilde, so belettet Dauid, mer hi neemt Saul sijn spiesse ende sinen beker | |
1Ga naar margenoot+DIe van Ziph quamen tot Saul te Gibeath, ende seyden, En is Dauid niet verborgen opten hueuele Hachila, voor die woestijne? | |
2Doe maecte hem Saul op, ende trock neder totter woestijnen Ziph, ende met hem drie duysent ionge wtghelesen mannen in Israel, dat hi Dauiden soecken soude inder woestijnen Ziph, | |
3ende legerde hem opten hueuele Hachila, die voor die woestijne leyt aenden wege, Maer Dauid bleef inder woestijnen, ende doen hy sach, dat Saul hem nae quam in die woestijne, | |
4soo sant hi bespieders wt, ende vernam dat Saul sekerlic comen was | |
5Ga naar margenoot+Ende Dauid maecte hem op, ende quam aen die plaetse daer Saul lach, met sinen veldthooftman Abner den sone Ner, Want Saul lach inden wagenborch, ende dat heyr volc rontom hem. | |
6Doen antwoorde Dauid ende sprac tot Ahimelech den Hethiter, ende tot Abisai den soon ZeruIa den broeder Ioab, Wie wil met mi af tot Saul inden leeger? Abisai sprack, Ick wil met v af | |
7Also quam Dauid ende Abisai totten volcke snachts ende siet, Saul lach, ende sliep inden wagenborch, ende sijn spiesse stac in die aerde aen sijn hooft Abner ende dat volc lach rontom hem | |
8Doen sprac Abisai tot Dauiden, Ga naar margenoot+ God heeft uwen viant heden in v hant besloten, so wil ic hem nv met die spies steken in die aerde eens dat hijs genoech hebben sal | |
9Dauid sprac tot Abisai, En verderft hem niet, want wie wil die hant aenden gesalfden des HEREN slaen, ende onsculdich blijuen? | |
10voort seide Dauid. So warachtelic als die HERE leeft, ist dat hem die HERE niet en slaet, oft sinen tijt come dat hi sterue, oft in eenen strijt trecke ende vergae, | |
11so laet die HERE verre van mi sijn, dat ic mijn hant aenden ghesalfden des HEREN soude slaen, So neemt nv die spiesse tot sinen hoofde, ende den waterbeker, ende laet ons gaen | |
12Also nam Dauid die spiesse ende den waterbeker, die welc-ke aen Sauls hooft was, ende si ginghen wech, ende daer en was niemandt diet sach, noch mercte, noch ontwaecte, mer si sliepen alle, want daer was eenen diepen slape vanden HERE op hen geuallen | |
13Den nv Dauid ouer op geen side was gecomen so ghinc hi opt hoochste des berchs van verre, also dat een wijde ruymte was tusschen hen, | |
14ende riep dat volc aen, ende Abner den sone Ner, ende sprac, En hoordy niet Abner? Ende Abner antwoorde ende sprac, Wie sijt ghi dat ghi so roept tegen den Coninc? | |
15Ende Dauid sprack tot Abner, En sidy niedt een man? Ende wye is ws gelijc in Israel? Waerom en hebdy dan nyet bewaert uwen here den Coninc? Want een vanden volcke isser in ghecomen om uwen here den Coninck te bederuen, | |
16Mer het en is niet fijn dat ghi ghedaen hebt, So warachtelic als die HERE leeft, ghi sijt kinderen des doots, dat ghi uwen here den gesalfden des HEREN niedt bewaert en hebt, Nv siet hier is die spiesse des Conincx, ende den waterbekere, dye tot sinen hoofde waren | |
17Ga naar margenoot+Doen kende Saul die stemme Dauids, ende sprack, En is dat niet uwe stemme mijn sone Dauid? Dauid sprac, Het is mijn stemme mijn heer coninc, | |
18ende sprac voort. Waerom veruolcht mijn heere alsoo sinen knecht? wat heb ic gedaen? ende wat quaets is in mijnder hant? | |
19So hoore doch mijn here die Coninck nv die woorden sijns knechts, Verwect v die HERE tegen mi, so laetmen een spijsoffer riecken, Maer doent kinderen der menschen, so moeten si veruloect sijn voor den HERE, dat si mi heden verstooten, dat ic niet en wone in des HEEREN erfdeel, ende spreken, Gaet henen, dient anderen goden, | |
20So en verualle nv mijn bloet niet opter aerden vanden aensicht des HEREN, want die Coninc Israel is wt getrocken om te soecken een vloo, gelijcmen een velthoen iaecht op die berghen. | |
21Ende Saul sprac, Ic heb ghesondicht, coemt weder mijn soon Dauid, Ic en wil dy geen leet meer doen om dat mijn siel heden dier geweest is in uwen oogen, Siet ic heb sottelic ende seer onwijselijc gedaen, | |
22Dauid antwoorde, ende sprac, Siet hier is die spiesse des Conincx, Een vanden iongers gae ouer ende haelse, | |
23Die HERE sal elcken loonen na sijn gherechticheit ende gelooue, | |
24Want die HECE heeft v heden in mijn hant gegeuen, mer ic en wilde mijn hant aenden gesalfden des HEREE niet slaen, ende gelijc v siele heden in mijnen oogen groot is geacht gheweest, soo moet mijn siele groot gheacht worden voor den oogen des HEEREN, ende verlosse mi van alle tribulatien. | |
25Saul sprac tot Dauid, Gheseegent sidi mijn soone Dauid, ghi sullet doen ende vol vueren. Dauid ginck sijnder straten, ende Saul keerde weder in sijn plaetse |