Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Samuel sterft, Dauid coemt in Paran, Nabal die dwaes vertoornt hem, Mer Abigail Nabals wijf versoent hem weder

Dat .xxv. Capittel.

1

⁺ENde Samuel sterf, ende dat geheele Israel vergaderde hem, si droegen rouwe om hem, ende begroeuen hem in sijn huys te Rama.

+ A vers 1

2

Dauid maeckte hem op, ende troc af in die woestijne Paran. Ende daer was een man tot Maon, ende sine besittinghe tot Carmel, ende die man was van grooten vermogen, ende hadde drie dusent scapen ende dusent gheyten. Ende het gheschiede iuyst dat hy sijn scapen scoer tot Carmel,

3

ende hi hiet Nabal, ende sijn wijf Abigail, ende si was van goeden verstande, ende scoon van aensichte, Mer die man was hert ende boosachtich in sinen doene, ende was een van Caleb

4

⁺Doen nv Dauid inder woestijnen hoorde, dat Nabal sijn scapen scoer,

+ B vers 4

5

so seynde hi thien iongelingen wt ende sprack tot hen, Gaet op tot Carmel, Ende als ghi tot Nabal coemt, so gruet hem van minent wegen vriendelic,

6

ende spreect hem geluc toe, vrede si met v, ende met uwen huyse, ende met al dat ghi hebt,

7

ic heb gehoort dat ghi scaepsceerders hebt, Nv uwe herders die ghi hebt sijn met ons gheweest, wi en hebben hen niet moeylic geweest, ende hen en heeft niet ghefaelgeert, aen dat getal, also lange als si te Carmel geweest sijn,

8

Vraecht uwen ionghelinghen daer na, die sullent v seggen, Ende laet die iongelingen genade vinden voor uwen oogen, want wi sijn op eenen goeden dach ghecomen, Gheeft uwen knechten ende uwen sone Dauid, so wat v hant vindet

9

⁺Ende doen die iongelinghen Dauids quamen, ende van Dauids weghen alle dese woorden met Nabal ghesproken hadden, hielden si op,

+ C vers 9

10

Maer Nabal antwoorde den knechten Dauid, ende sprac, Wie is dye Dauid? Ende wie is die soon Isai? der knechten werden nv vele die hen van haren heer trecken,

11

soude ic mijn broodt, water, ende vleesch nemen, dat ick voor mijne scheerders gheslagen heb, ende den lieden geuen, die ic niedt en kenne van waer si sijn?

12

Doen keerden hen die iongelingen Dauids weder op haren wech, ende doen si weder tot hem quamen, so seyden si hem dat alle.

13

Doen sprack Dauid, tot sinen mannen, Elc gorde sijn sweert om hem, ende Dauid gorde sijn sweert ooc om hem, Ende trocken hem na opwaerts bi vier hondert mannen, mer twee hondert bleuen bi dat gereetscap

14

⁺Mer een der ionghelinghen bootschapte Abigail Nabals wijf, ende seyde, Siet Dauid heeft boden ghesonden wt der woestijnen om onsen here te seegenen Maer hi snaude hen aen,

+ D vers 14

15

ende si sijn ons seer orberlike lieden geweest, ende en hebben ons niet moeylijck gheweest, ende ons en heeft niet gefaelgeert aent getal, also lange als wi bi hen ghewandelt hebben, als wy opt velt waren,

16

maer si sijn onse mueren gheweest dach ende nacht, also lange als wi die scapen bi hen ghehuet hebben

17

Dus merct nv ende siet wat ghi doet, want daer is sekerlic een ongeluc voor handen ouer onsen heere, ende ouer alle sijn huys, Ende hi is een Belials man, dien niemant wat seggen en derre

18

Doen haeste Abigail, ende nam twee hondert brooden, ende twee flesschen wijns, ende vijf gecoocte scapen, ende vijf vaten oft schepelen gorten, ende hondert stucken rosijnen, ende twee hondert stucken vijgen, ende laeydet op ezelen,

19

ende sprac tot haren iongelingen. Gaet voor mi henen, Siet, ic wil na comen ende si en seyder haren man Nabal niet af,

20

ende als si opten ezels rijdede ende aftroc int donckere des berchs, Siet, doen ghemoete haer Dauid ende sine mannen nederwaerts, Also dat si op hem stiet.

21

Dauid hadde gesproken, Wel aen, ick hebbe te vergheefs behoet al dat dese heeft in die woestijne also datter niet ghefaelgeert en heeft aen al dat hy heeft, ende hi betaelt mi goet met quaden,

22

God doe dit, ende noch meer den vianden Dauid, ist dat ic desen tot licht morgen ouer late, ^a eenen die aen die want pist wt allen dat hi heeft

a Hier door wort te kennen gegeuen dye heel verderuenisse vanden meesten totten minsten toe

23

Doen nv Abigail Dauid sach, so ghinc si haestelic vanden ezel,

24

ende viel voor Dauid op haer aensicht ende aenbede hem ter aerden ende viel op sinen voeten ende sprack, Ach mijn here, mijn si dese misdaet, ende laet v maerte spreken voor uwen ooren ende hooret die woorden uwer maerten,

25

Mijn here en sette zijn herte niet tegen desen Nabal, den man Belial, want hi is een sot, so sinen naem heet, ende sotheyt is bi hem, ⁺ Mer ic uwe maerte en hebbe die iongelingen mijns heren niet gesien die ghi ghesonden hebt

+ E vers 25

26

Mer nv mijn here, soo warachtelic als die HERE leeft ende so warachtelic als v siele leeft, die HERE heeft v belettet, dat ghi niet en soudt comen tegent bloet, ende heeft uwe hant verlost. Dus moeten nv werden als Nabal uwe vianden, ende die mijnen here quaet willen.

27

Hier is die seegeninge, die uwe dienstmaerte mijnen here gebracht heeft, die geeft den iongelingen die onder mijnen here wandelen.

28

Vergeeft dijnre dienstmaerten die ouertredinge, want die HERE sal mijnen here een seker huys maken, Want ghi voert des HEREN oorloge, ende geen quaet en sal aen v geuonden werden v leuen lanck

29

⁺Ende als hem een mensce verheffen sal om te veruolgen, ende na uwer sielen staet, so sal die siele mijns heren inghebonden sijn in een bondelken der leuender biden HERE uwen God, Mer die siele uwer vianden sal geslingert werden metter slingheren,

+ F vers 29

30

Als dye HERE mijnen here alle dat goet doen sal, dat hy v gesproken heeft, ende gebieden dat ghi een hertoge sijt ouer Israel,

31

so en salt den herte mijns heren gheen stootsel noch argernisse sijn, dat ghi geen bloet ghestort en hebt sonder oorsake, ende v seluen geholpen, so sal die HERE mijnen heere weldoen, ende sult uwer maerten ghedencken.

32

Doen sprac Dauid tot Abigail, gelooft si die HERE die God Israel, die v heden ten dage mi te ghemoete gesonden heeft,

33

ende gelooft si v gelate, ende gelooft sijt ghi dat ghi mi heden geweert hebt, dat ick tegent bloet niet gecomen en ben, ende mi met eygender hant verlost hebbe.

34

Warachtelic also warachtich die HERE die God Israel leeft, die mi beledt heeft, dat ic geen quaet aen v en dede, en waerdi mi niet haestelic te gemoet gecomen, so en waer dien Nabal niet ouergebleuen tot desen lichten morgen, niet een die aen die want pisset,

35

so nam Dauid van haerder hant, al wat si gebracht hadde, ende sprac tot haer. Trect met vreden op in v huys, Siet ic hebbe v stemme gehoort, ende uwen persoon ontfaen

36

⁺Maer doen Abigail tot Nabal quam, siet doen hadde hi een maeltijt bereyt in sijn huys, als eens Conincx maeltijt, ende sijn herte was vrolijc in hem seluen, want hi was seer droncken, maer si en seyde hem niet, noch cleyn, noch groot, tot aenden lichten morgen,

+ G vers 36

37

Doent morghen wert, ende den wijn van

[p. *]

Nabal gecomen was, ⁺ so seyde hem sijn wijf dat.

+ G vers 37

38

Doen versterf sijn herte in sinen lijue, also dat hi wert als eenen steen, ende ouer thien dagen sloech hem dye HEERE dat hi sterf,

39

Doen dat Dauid hoorde, dat Nabal doot was, sprack hy, Ghelooft si die HEERE die mijnen smaet ghewroken heeft aen dien Nabal, ende sinen knecht onthouden heeft voor dat quaet ende die HERE heeft dat quaet dien Nabal op sijn hooft vergouden

40

Ende Dauid seynde henen, ende liet met Abigail spreken dat hise tot eenen wijue soude nemen. Ende doen Dauids knechten tot Abigail quamen tot Carmel, soo spraken si met haer ende seyden, Dauid heeft ons tot v gesonden, dat hi v tot eenen wijue soude nemen.

41

Si stont op, ende aenbadt op haer aensicht ter aerden, ende sprac. Siet, hier is v maerte, dat si diene den knechten mijns heeren ende hare voeten wassche.

42

Ende Abigail haestede, ende maecte haer op, ende reet op den ezel, ende vijf deernen die onder haer waren, ende troc den boden Dauid na, ende wert sijn wijf.

43

Ooc nam Dauid Achinoam van Iesrael, ende het waren beyde sine wijuen,

44

Maer Saul gaf Michal sijn dochter Dauids wijf, Phalti den sone Lais, van Gallim