Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Hoe datmen doen sal metten dooden lichaem eens verslaghenen inden velde gheuonden, Hoe met een vrouwe inden crijch gheuanghen, Hoe hem een man met twee wijuen ende zijn kinderen hebben sal, Men en behoort die doode lichamen niet ander galghen te laten hanghen. | |
1Ga naar margenoot+ALsmen eenen verslagenen vint in dat lant, dat die HERE v God v gheuen sal om te besitten, ende leyt daer int velt, ende men en weet niet wien verslagen heeft, | |
2So sullen dan die Ouders ende rechters wtgaen ende meten vanden verslagenen aen, alle die omliggende steden. Die stede die daer die naeste is, | |
3dan sullen dye Ouders van deser seluer stadt nemen een ionge koe vanden runderen, daermen niet mede gearbeyt en heeft, noch iock ghetrocken en heeft, | |
4ende si sullense af leyden tot eenen keyachtighen gront, die noch ghewonnen noch besaeyt en is, ende aldaer sullen si haer den hals afhouwen. | |
5Ga naar margenoot+Ende daer toe sullen die priesters comen, die kinderen Leui (want die HERE v God heeftse vercoren, dat si hem dienen, ende sinen name louen, ende nae haren mont sullen alle saken, ende alle plaghen gedaen worden) | |
6Ende alle die Ouders van dier stadt sullen comen totten verslaghenen, ende wasschen haer handen ouer die ionghe koe, die daer den hals af gheslaghen is inden keyachtighen gront, | |
7ende si sullen antwoorden ende segghen, Onse handen en hebben dit bloet niet ghestort, ende onse ooghen en hebbent ooc niet gesien, | |
8weest genadich uwen volcke Israel, dat welcke ghi die HERE verlost hebt, ende en rekent niet dit onschuldich bloet onder uwen volcke Israel. Ga naar margenoot+ Ende also sullen si van dien bloede versoent wesen, | |
9Ende also suldi dat onsculdich bloet van v doen, doende dat ghene dat recht is, voor des HEREN ooghen. | |
10Als ghi inden crijch trecken sult teghen uwe vianden, ende die HERE uwe God, gheeftse in uwen handen, dat ghi haer gheuanghen wech vuert, | |
11ende siedi een schoon wijf onder die gheuangenen, ende hebdi lust tot haer, dat ghijse tot eenen wijue neemt, | |
12so leytse in v huys, ende laetse scheren, ende haer naghelen corten, | |
13ende legghen die cleederen af, daer si in gheuanghen is, ende latense sitten in v huys, ende beweenen een maent lanc haren vader, ende haer moeder, daer na beslaeptse, ende neemtse te houwelick, ende laetse v wijf sijn. | |
14Ende als ghi haers niet meer en begheert, so suldyse wt laten, werwaerts dat si henen wille, ende en vercooptse niet om ghelt, noch en versettense ooc niet, Om dat ghijse vernedert hebt. | |
15Ga naar margenoot+Als yemant twee wijuen heeft, eene die hi lief heeft, ende eene die hi haet, ende baren si hem kinderen, beyde die liefste, ende die hi haet, ist dat die eerstgeboren behoort der gheender die hi haet. | |
16Ende als die tijt coemt, dat hi sinen kinderen die erue wtdeylt, soo en mach hi niet des liefsten wijfs soon, den eerstengeboren soon maken, voor der geenre eerstgeboren soon, die hi haet, | |
17Maer hi sal bekennen der gheender soon die hi haet, dat hy die eerstgeboren is, ende gheuen hem dubbele ghifte, van alle dat hi heeft. Want dese is dat beghinsel zijns vermogentheyts, ende des eerstgeboren recht is sijn. | |
18Als yemant eenen crijgelen ende onghehoorsamen soon heeft, die sijns vaders ende sijns moeders stemme nyet hooren en wilt, als si hem straffen, | |
19so sullen hem sijn vader ende moeder nemen, ende hem totten Ouders vander stadt brenghen, ende totter poorten der seluer plaetsen, | |
20ende sullen totten Ouders der stadt seggen. Dese onse soon is eygenwillich ende ongehoorsaem, ende hi en hoort onse stemmen niet, ende hi is gulsich ende een dronckaert, | |
21So sullen hem dan steenen alle die lieden van dier stadt, tot dat hi sterue, ende ghi sult also dat quaet van v doen, dattet alle Israel hoore ende vreese. | |
22Als yemant een sonde gedaen heeft, die waerdich is des doots, ende wort hi also ghedoot, datmen hem aen een hout hanct, | |
23so en sal sijn lichaem aent hout niet bliuen ouer nacht, mer ghi sult hem van dien dage begrauen, Want vermaledijt is hi bi God, die daer hanckt inden houte, dat ghi v lant niet en ontreynicht, dat welcke v die HERE v God gheeft tot een erue. |