Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Dat volck wordt wt moeyte des weechs onlijdsaem, ende het murmureert teghen Mose, si hebben lust tot vleesch, ende eenen afgonst op Mose, dye HERE gheeft haer begheerte, maer hy straftse strenghelijck.

Dat .xi. Capittel.

1

⁺ENde doen dat volc ongemoetich wert, ghenoechdet qualijc voor die ooren des HEEEN. Ende als die HEERE dit hoorde, vergramde sinen thoren, ende ontstac dat vier des HEREN onder hen aen, ende verbrande den buytensten leeger.

+ A vers 1

2

Doen riep dat volc tot Mose, ende Mose badt den HERE doen veruoer dat vier,

3

ende men hiet die stede Thabera, daerom dat des HEREN vier, daer onder hen ontstack.

4

Want dat alderhande gemeyn volc, daer onder hen lieden was, wert ontsteken met luste, ende saten ende weenden met den kinderen van Israel, ende spraken, Wie sal ons vleesch teten geuen?

5

wi gedencken den visch die wi in Egypten om niet aten, ende der cocommeren, ende meloenen looc, aiuyn, ende clijsterlooc,

6

mer nv is onse siele verdorret, ende onse oogen en sien niet dan dat Man.

7

⁺Ende Man was gelijc coriander saet, ende aen te sien gelijc Bedellion.

+ B vers 7

8

Ende dat volc ginc om, ende vergaderde, ende stiet metter molen, ende wreeft in eenen mortier ende cooctent in potten, ende biecken daer af koecken in die asschen, ende had een smaeck, als eenen olykoeck

9

Ende als des nachts den dau opten leeger viel, so viel dat Man mede daer op.

10

Mose hoorde dat volc weenen onder haren geslachten, een yegelijc in sijnder tenten duer, doe wert des HEREN thoren seer gram, ende het verdroot Mose ooc,

11

ende Mose sprac totten HERE, waerom becommerdy uwen knecht, ende waerom en vinde ic geen genade voor uwen oogen, ende legt den last van al dit volck op mi,

12

⁺heb ic al dit volc ontfanghen oft ghebaert, dat ghi tot mi seggen muecht, draecht in uwen armen (ghelijc een voester een kint draecht) in dat lant dat ghy haren vaderen gesworen hebt,

+ C vers 12

13

van waer soude mi dat vleesch comen, dat ict alle desen volcke geue. Si weenen voor mi, ende segghen, geeft ons vleesch, dat wi dat eten.

14

Ic en vermach dit volc alleen niet al verdragen want het is mi te swaer,

15

Ende wildi also met mi doen so biddic v, doodet mi heb ic genade geuonden voor uwen oogen, dat ick niet sien en moet mijn iammer.

16

Ende die HERE sprac tot Mose, vergadert my lxx. mannen vanden ouders van Israel, die ghi weet dat si die ouders des volcx ende die prouoosten sijn, ende brengtse voor die tente des getuygenis, ende steltse aldaer bi v,

17

so sal ic afcomen, ende met v aldaer spreken ende van dijnen geest die op v is, nemen, ende op hen legghen, dat si met v den last des volcx dragen, op dat ghijt niet alleene en draecht.

18

Ende totten volcke suldi seggen, heylicht v tegen morhen, dat ghi vleesch eet, want v weeninge is voor dye ooren des HEREN ghecomen, ⁺ ghi lieden die daer segt, wie sal ons vleesch teten gheuen, ⁺ want het ginc ons wel in Egypten?

+ D vers 18

+ Le. xg.d. Iosue iiij.c Ie. xvi b

19

Daeromme sal v dye HERE vleesch geuen dat ghijt eet, niet eenen dach, niet twee niet vijue, niet thien, niet twintich dagen lanc,

20

mer een maent lanc, tot dat v ter nuesen wt gae, ende dat v daer af walge, daerom dat ghi den HERE verworpen hebt, die in dat midden van v is, ende hebt voor hem geweent ende gheseyt, waerom sijn wy wt Egypten gegaen?

21

Ende Mose sprac tot den HERE. Ses hondert duysent mannen voetuolcx isser daer ic onder ben ende ghi spreect ick sal v vleesch geuen, dat ghi lieden eet een maent lanc.

22

⁺Salmen dan scapen ende runderen slaen, datment voor hen vinde, oft sullen alle die visscen der zee vergaderen, datmense voor hen vinde.

+ E vers 22

23

De HERE sprac tot Mose. Is dan die hant des HEREN vercort, maer nv suldy sien, oft mijn woorden metten wercke volbracht worden oft niet.

24

Ende Mose ghinc wt, ende vertelde den volcke des HEREN woort, ende vergaderde dye .lxx. mannen vanden Ouders des volcx, ende steldese ontrent die tente.

25

Ende die HERE quam doen af inder wolcken, ende sprac met hem, ende nam vanden geeste die op Mose was, ende gaf ooc den .lxx. Ouden mannen. Ende als die geest op haerlieden ruste, ^a propheteerden si, ende en hielden niet op.

a Propheteren is den volc wtlegghen den sinne des woorts. i.co. xiiij

26

Ende het waren noch twee mannen inden leger bleuen die een hiet Eldad, dander Medad, ende die geest ruste ooc op henlieden. Want si waren ooc bescreuen, ende en waren nochtans niet wtgegaen totter tenten, ende si propheteerden inden legher.

27

Doen liep een knechten ende bootscaptet Mosi segghende. Eldad ende Medad die propheteren inden leger,

28

Doen antwoorde Iosua Nuns soon, Moses dienaer, die hi ghecoren hadde, ende sprac,

29

Mijn here Mose verbiedtse, maer Mose sprac tot hem, sidy die benijder voor mi? oft God woude, dat alle dat volc des HEEREN propheteerde ende die HERE sinen geest henlieden gaue.

30

Also quam Mose totten leger, ende die ouders van Israel.

31

Ende die wint voer wt vanden HERE ende liet Quackelen comen van ouer zee, ende verstroydese ouer al den leger, inden eenen daghe gelijc inden anderen twee dagen lanc al om den leger twee ellen hooch bouen der aerden.

32

Doen stont dat volc opten seluen geheelen dach ende al den geheelen nacht, ende al den anderen dach, ende vergaderden quackelen, ende die alderminste ver-

[p. *]

gaderde, die vergaderde thien Gomor, ende sloegense om den legher alomme.

33

Ende doen dat vleesch noch onder haer tanden was ende eer het op was, wert des HEREN thoren verwect onder den volcke, ende sloechse met eenen seer groten slaghe.

34

Daer af heet dye selue stede Lustgrauen, daerom datmen aldaer begroef dat belust volck.

35

Ende vanden Lustgrauen, trock dat volc tot Hazeroth, ende bleuen te Hazeroth.