Het Liegend Konijn. Jaargang 10



[pagina 217]
Wat doe je Wat doe je als je brein zo jeukt, dat je er gek van wordt? Dat je van de jeuk niet kan slapen, je blijft draaien, dralen, uit wanhoop uit het raam wilt springen, als een zeezieke matroos die in de oceaan verlossing zoekt? Wat doe je als niets de jeuk verlicht, geen schedelmassage, geen crème in de oren, geen dieet van wortel of bronwater? Ook de zee, die door haar tomeloze onrust geregeld een stuk van me afvreet, reken ik als vriendin. Ik ken haar nukken in de loop der jaren. Het zijn de mensen, onberekenbaar en onvoorspelbaar, die de jeuk veroorzaken. Ze komen zomaar binnen, beginnen te fluisteren, het zwelt aan tot groot rumoer. Als ik het beu ben, schud ik heel hard, zodat ze even omvallen, maar dan lachen ze, gaan verder. Het enige wat helpt, is het hoofd van de romp nemen, het balsemen en aan de mast van het schip gebonden aan het gezang van de sirenen blootstellen, dat zo doordringend is, tot het de jeuk verdrijft.