Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 209]

Tafelgesprekken
Ester Naomi Perquin

^o Utrecht, 1980

ontving in 2007 de Eerste Debuutprijs Het Liegend Konijn

voor haar bundel ‘Servetten halfstok’.

Recentste bundel: Celinspecties (2012)

[p. 210]

[Als mensen over mensen praten zeggen ze ‘de’]

Als mensen over mensen praten zeggen ze ‘de’. Ze doen dat
tijdens het voorgerecht. Je zit tussen ze in en je knikt
hier en daar, maar je hebt geen idee
waar alle lepels voor zijn.

De mensen zijn andere mensen, niet de mensen die praten maar
de mensen waarover wordt gepraat. Ik heb nooit gezegd
dat ik hou van het woord ‘de’, ik hoor het alleen.
Van ‘het’, denk je, hou ik evenmin.

Het is wat er gebeurt in een ander land, in een grote droogte
als er overal vliegen zijn, de geur van fruit niet eens meer
na te vertellen, waar alle ogen zijn gericht op
onbereikbaar verre, vette watervogels.

De mensen wijzen op een spelfout in het hoofdgerecht,
stoten elkaar aan en lachen, beboteren hun brood.
Ik moet aan ‘een’ denken, dat me nog het liefste is.
Een tafel. Een maaltijd. Een parelhoed.

Als mensen over mensen praten zeggen ze nooit: er is hier
iemand die. Of iemand waarvan duidelijk is. Er is hier
iemand die zeker, zonder twijfel, statistisch gezien.
‘De’ heeft ons buiten beschouwing gelaten.

Elk diner telt één verkrachte vrouw. Eén homofiel.
Eén analfabeet. Eén man die weet waar
alle lepels voor zijn. Met hem
kun je beter niet praten.