Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 206]

Te deum laudamus

Majesteit telt zijn dochters in de krant.
Ondertussen schikt zijn gade boeketten
(zij is romantisch,

houdt dus van rozen, en in de sixties
borsthaar in wijd open hemden, toen droeg zij
kettinkjes om haar enkels).

De oude strijders zijn dood, de nieuwe
nog lang niet verhakkeld. IJzig hangt
de vrede in de kransen.

Nergens lopen in onderdanen
nog foetussen mank. Rolstoelen
scheren op veilingen hoge

toppen bij verzamelaars.
Alleen de episcopaten grijnzen

blijvend beaat het Aanschijn
Gods, de Wijsheid, Maria en meringue.