Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 158]

Kuip

Ik tilde mijn oude minnaars in bad, ik wilde
de verzameling zien van wat, wie ik had

liefgehad, meest of
minder, misschien of stellig, onvoorwaardelijk of
indien-als. In een kuip als een galjoenboot lang

het synchroon
wassen van elkaars rug, met elk een stuk zeep
blauwdooraderd, waarna zij met schouders tot bloedenstoe

opengeschrobd wegstappend. Behalve één, jij, waar ik me
benen rond romp, achterhaakte, om samen, dwars

door de ander heen
het onverdraaglijk afkoelen van het water af te wachten.