Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 69]

Huisbewaarder

Het huis in een waas. Het groeit in de kamers,
aast op je slaap en ligt zich in een winter te vergapen.
De nacht verboden bij wet. We hebben
de muren bezet, de kieren gedicht, de ramen

geklemd en overal stoelen gelaten. Want
we zitten op, we graven ons in en leunen
op een schop. Afkomst smelt weg
als vlokken. Rouwranden toont het

als zijn handen ons lokken. We hebben ons hier
voorzien van een plek voor het wachten.
De uitkomst boden wij een onderdak.
We dekken het toe tegen verdwijnen. We

sluiten het op. Maar het heeft de sleutels op zak.