Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 264]

Vondelpapegaai

Bij mijn geboorte was ik bloot
gebraad, kaal met oude ogen.
Halfdood werd ik wakker
in het zaagsel naast mijn schaal.

Ik groeide rap, als kool, gras, gif
werd ik alsmaar groener
bij de witte vingers van de vrouw
die mij met zangzaad voedde.

Ik zong mijn naam La-Lazarus
en Lorre als ze wees, maar stikte
in haar etenslucht en klokgetik
en klapwiekte om me heen.

Ik tuimelde het raam uit, vloog!
en wilde prompt weer zitten
op de breedbeeldtelevisie
die zich onder mij bewoog.

Een zwerm op naaldhakken, in pak
zag ik de straat uit sjokken, sjezen,
sprak zonder blad, muziek,
vinkte to do's af zonder te dansen.

Ik schrok, ik was te goed groen
om bij hen te horen en te bang bespraakt
om onbesuisd het zwerk te zoenen.

Ik ben gaan zweven in het Vondelpark.