Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 241]

Daniël Vis

^o Leuven, 1988

heeft nog geen bundel gepubliceerd.

[p. 242]

Bandenplak redt dit niet

met uitzicht op een benzinestation
wachten op een bloedprop.

een lekke band aan z'n rolstoel,

het excuus om kerkklokken
te negeren,
hij weet het niet meer zeker
na 85 jaar.

de rouwkaart van z'n vrouw
hangt ingelijst
naast de trouwfoto.

om 12 uur brengen ze warm eten.
hij maakt grapjes tegen ze,
de jongste vrouwen die hij ziet.

en je weet zeker,
verderop de gang is er één
minstens zo charmant.

ze lachen,
ze verdwijnen.

het vorkje dat je mee moet prikken.
de groenten net zo slap
als de spieren in z'n mond.

hij heeft de zekerheid van een stomazak.

[p. 243]

 

de alarmknop voor de zuster

 

aan een veter om z'n nek.

 

 

 

voor het eten van de pudding,

 

tekent hij met een lepel

 

een glimlachend gezicht

 

in de bessengelei.