Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 134]

Had ik de liefde

De verwonderde zit bij het wonderlijke aan
elke spijs smelt aan de tafel van het wonderlijke
elke hap blijft steken in de keel van de verwonderde
in het verre diep schittert licht waar honger door het roet heen breekt
ik proef en proef in mijn gewonde geest jouw aangezicht alleen
en leg het voedsel terug op vriezende dorpels van de verhongerden
over de naakte tafel heen omhels ik je de maaltijd
twijnt in duizend kleuren uit GELÚK BEGÓN

Purpurlac: (‘Een zwijgzamer verdrinken’) Term uit de chromotherapie.