Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 97]

Kinderrijm

Als derde aan tafel,
tussen een en twee in,
die groter zijn en al weten
dat geen van ons het verdient.

Met vier aan tafel,
ieder bang voor zijn deel.
Zij zegt: er wordt niet gegeten
door wie vuile handen heeft.

Met vijf aan tafel,
wij kijken stil naar het kleed
en weten dat wie durft te praten
zijn brood heeft verspeeld.

Met zes aan tafel,
zij spreekt over arbeid en plicht.
Een ketting van schakels, zegt zij.
De dunste ben ik.

Met zeven aan tafel,
er hapert iets in het gebed.
Wij horen buiten de vogels,
de honden die lui zijn en vet.

Nu staat er een op van tafel
en legt op zijn bord een steen.
Hij gaat weg, allen volgen.
Nu zit moeder alleen.